Συνέντευξη στον Γιάννη Λ. Πολίτη
Είστε ο αρμόδιος Υπουργός για το Ταμείο του Κράτους. Δεδομένων των επιπτώσεων στην οικονομία από τις διαδοχικές κρίσεις (πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση), πόσο μακριά είναι η χώρα μας από ένα σενάριο πτώχευσης; Έχουμε τις δικλείδες ασφαλείας για να το αποτρέψουμε, ανταποκρινόμενοι στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους;
Δεν υπάρχει τέτοιο σενάριο. Έχουμε τις δικλείδες ασφαλείας, που δεν θα επιτρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο, καμία δικλείδα ασφαλείας δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική σύνεση και τη σωφροσύνη, τις οποίες πρέπει να δείχνουν οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι πολιτικοί που επιλέγει ο ελληνικός λαός. Δεν υπάρχει περίπτωση, όμως, να περάσουμε τέτοιου είδους περιπέτειες, στο βαθμό που υπάρχει σύνεση και σωφροσύνη. Κι αυτό, διαφαίνεται από το γεγονός ότι οι τεράστιες, διαδοχικές κρίσεις, δηλαδή της πανδημίας, η οποία επί της ουσίας συνιστά μια μεγάλη δημοσιονομική κρίση και η παρούσα κρίση, που είναι ένας συνδυασμός πολέμου και ενεργειακής κρίσης, δεν έχουν οδηγήσει σε χειροτέρευση των προοπτικών, με τρόπο που να υπονομεύουν τη δημοσιονομική σταθερότητα και το μέλλον της χώρας. Κάτι που πιστεύω ότι συνέβη, επειδή έγινε υπεύθυνη διαχείριση. Σημαντικά ποσά ξοδεύτηκαν, αλλά με τρόπο αποτελεσματικό και παραγωγικό. Βλέποντας, λοιπόν, ότι αυτές τις δύο κρίσεις τις ξεπερνάμε, χωρίς δημοσιονομική αποσταθεροποίηση, πιστεύω ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι ανθεκτική στο μέλλον.
Την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ένα γενναιόδωρο «πακέτο» μέτρων για την ανακούφιση από τις αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Και αναρωτιέται, κανείς, υπάρχουν, πράγματι, αυτά τα χρήματα;
Δεχόμαστε κριτική από κάποιους. Γιατί αργείτε; Για ποιο λόγο δεν πήρατε μέτρα από την πρώτη ημέρα; Καταρχάς, η Ελλάδα, επειδή έχει το μεγαλύτερο χρέος στην Ευρωζώνη -έστω κι αν είναι πιο μακροχρόνιο και σε σταθερά επιτόκια- δεν πρέπει να σπεύδει. Έπειτα, μεταξύ της έκρηξης του πολέμου και της λήψης των μέτρων, προηγήθηκε μία σειρά καλών εξελίξεων, μεγάλης δημοσιονομικής επίπτωσης. Πρώτον, το έλλειμμά μας για το 2021 ήταν δύο μονάδες χαμηλότερο από αυτό που είχαμε υπολογίσει το φθινόπωρο του 2021. Δεύτερον, στο μεσοπρόθεσμο, που καταθέσαμε την 30η Απριλίου 2022, η πορεία του δημοσίου χρέους μέχρι το 2025 είναι 10 μονάδες κάτω από το προηγούμενο -αυτό του 2021. Τρίτον, είχαμε την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από την S&P Global Ratings και την DBRS Morningstar. Και βρισκόμαστε, πλέον, μία σκάλα κάτω από την επενδυτική βαθμίδα. Τέταρτον, ολοκληρώσαμε με επιτυχία την αξιολόγηση, με τον Αντιπρόεδρο της Κομισιόν να προβλέπει την έξοδό μας από την ενισχυμένη εποπτεία τον Αύγουστο. Όλο αυτό το «πακέτο» καλών ειδήσεων, μας έδωσε δημοσιονομικό χώρο, διότι αύξησε -κατά πολύ- την εμπιστοσύνη στην οικονομική διαχείριση. Η έννοια της εμπιστοσύνης είναι εξαιρετικά κρίσιμη για τα δημοσιονομικά.
Κύριε Υπουργέ, αυτή τη φορά -έχω την εντύπωση- ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν προτάσεις. Το Κίνημα Αλλαγής έκανε λόγο για παρέμβαση στη λιανική και ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε την πρόταση του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας. Καμία από αυτές τις προτάσεις δεν σας βρήκε σύμφωνους;
Έχω παρακολουθήσει όλη αυτή τη συζήτηση και είμαι πολύ επιφυλακτικός. Δεν υπάρχει τρόπος όταν το αέριο κοστίζει, διεθνώς, πιο ακριβά, να μην το πληρώσουμε και πιο ακριβά, αντίστοιχα. Η ρήτρα αναπροσαρμογής -που είχε νομοθετήσει η προηγούμενη Κυβέρνηση- αυτό παρουσίαζε. Ένα δεύτερο θέμα που υπήρχε ήταν αυτό της οριακής τιμής. Στο Ευρωπαϊκό σύστημα πληρώνεις με βάση το ακριβότερο καύσιμο. Κάτι που λύνει οριστικά και αναδρομικά η καινούρια παρέμβαση, δηλαδή υπάρχει μέριμνα, ώστε να μην προκύπτουν επιπλέον έσοδα που να δημιουργεί η πολύ υψηλή τιμή του φυσικού αερίου, πέραν του κόστος του ιδίου, στις άλλες τεχνολογίες. Αυτό το ζήτημα, με την παρέμβαση που κάνουμε και για την προηγούμενη περίοδο, αλλά και για το μέλλον, λύνεται. Εκείνο που δεν μπορεί να λυθεί και απαιτεί δημοσιονομικό κόστος είναι ότι το φυσικό αέριο κοστίζει ακριβότερα και μετέχει κατά 35% – 40% στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.
Με τη δική σας παρέμβαση υπερκαλύψατε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής;
Πρόκειται για δύο διαφορετικές προτάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας προσδιορίζει το κόστος και πώς αυτό θα καλυφθεί. Δεν μας λέει ποιος θα πληρώσει το φυσικό αέριο. Τί θα κάνουμε; Δεν θα αγοράζουμε; Πώς θα το διαχειριστούμε; Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μία ολοκληρωμένη πρόταση. Η δε πρόταση του Κινήματος Αλλαγής ήταν κοστολογημένη, αλλά το μειονέκτημα της ήταν ότι δεν είχε ληφθεί υπόψη η λειτουργία των κινήτρων στην αγορά. Στην πραγματικότητα, η παρέμβαση απαιτούσε να μη δημιουργείται το κίνητρο για αύξηση του κόστους στους ίδιους τους παραγωγούς. Γι’ αυτό και είναι πολύ σύνθετη και χρειάζεται καλή γνώση της αγοράς. Ταυτόχρονα, έπρεπε να βοηθά την κοινωνία, να συμβάλει στη μείωση του πληθωρισμού και να μη δημιουργεί τα λάθος κίνητρα, που θα μας οδηγούσαν εκ των υστέρων να πληρώσουμε πολλά χρήματα παραπάνω, διότι η αγορά εκκαθαρίζεται σε πολύ υψηλότερες τιμές, εξαιτίας των λάθος κινήτρων. Πιστεύω ότι αυτό θα επιτευχθεί.
Οικονομολόγοι επισημαίνουν ότι έχετε κάνει δραστική παρέμβαση στη μείωση της τιμής του ρεύματος. Ωστόσο, τους τελευταίους δύο μήνες δημιουργήθηκαν εξαιτίας της αύξησης στο κόστος της ενέργειας και αυξημένα κόστη σε όλη την αλυσίδα παραγωγής. Πώς θα διαχειριστείτε αυτή την εξέλιξη;
Τα αυξημένα κόστη δημιουργήθηκαν από πολλές πλευρές, κυρίως τα διεθνώς εμπορεύσιμα. Η ξυλεία, το χαρτί, το σίδερο, το σιτάρι, το καλαμπόκι, το φυσικό αέριο προπαντός και το πετρέλαιο δευτερευόντως, έκαναν ένα κύμα εισαγόμενου πληθωρισμού. Αυτό, πέρασε σε ένα βαθμό στις τιμές και σε μεγάλη ένταση στην ηλεκτρική ενέργεια. Εκεί, θα υποχωρήσει μαθηματικά, μετά και από την παρέμβασή μας. Στα υπόλοιπα αγαθά, η υποχώρηση εξαρτάται από το που θα κυμανθούν ο διεθνείς τιμές και από την εξέλιξη του πολέμου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν δεν κάναμε αυτή την παρέμβαση, υπήρχε η πιθανότητα ενός πληθωριστικού φαινομένου, δηλαδή πέραν των αυξήσεων να δημιουργηθούν προσδοκίες πληθωρισμού και ένα κύμα ανατροφοδοτούμενων αυξήσεων τιμών. Αυτό πρέπει να αποτρέψουμε.
Έχετε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να το κάνετε;
Δεν είναι πρόβλημα που μπορούν να λύσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Είναι, παντελώς, αδύνατον να αντιμετωπίσεις τον πληθωρισμό, πηγαίνοντας να ελέγξεις το μπακάλικο της γειτονίας ή ακόμη και μία μεγαλύτερη επιχείρηση, για κάθε προϊόν που πωλείται. Επιπρόσθετα, όταν είσαι σε μία απολύτως διεθνοποιημένη οικονομία δεν ελέγχεις τη βασική αιτία που είναι ο εισερχόμενος πληθωρισμός. Τί μπορείς να κάνεις; Πώς αντιδρούν οι Κεντρικές Τράπεζες διεθνώς; Η απάντηση είναι ότι αυξάνουν τα επιτόκια. Εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τον πληθωρισμό μόνοι μας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυξάνει τα επιτόκια. Αυτό, πιέζει τον πληθωρισμό και έχει και επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη. Το «μάζεμα» του πληθωρισμού ρίχνει το παγκόσμιο ποσοστό οικονομικής ανάπτυξης. Ανάλογα με το πόσο σκληρή πρέπει να είναι η παρέμβαση και πόσο διαρκής, πιέζει τη διεθνή ανάπτυξη. Αυτό θα το δούμε να συμβαίνει. Θα δούμε πίεση στο διεθνή αναπτυξιακό ρυθμό. Εάν οι αιτίες, ο πόλεμος κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως η πανδημία, υποχωρήσουν -τώρα έχουμε το τελευταίο κύμα πληθωρισμού λόγω πανδημίας, μετά τις εξελίξεις στην Κίνα, με εκατοντάδες πλοία να μην μπορούν να προσεγγίσουν την ακτή- έχουμε την ελπίδα να υποχωρήσει και το πληθωριστικό κύμα, χωρίς να χρειαστεί να φτάσουμε σε επιτόκια του 3%-4% που ζήσαμε άλλες δεκαετίες. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τί θα συμβεί.
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν θα έπρεπε να ενισχυθούν; Το Πάσχα μου μετέφεραν πώς σε μία επαρχιακή πόλη -φαντάζομαι θα συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα- είχε εξαφανιστεί το ηλιέλαιο. Τώρα που η τιμή του αυξήθηκε κατά 80%, ξαφνικά έχουν γεμίσει όλα τα ράφια στα σούπερ μάρκετ και τα μπακάλικα…
Ο έμπορος, ο οποίος έχει απόθεμα από ένα προϊόν και η τιμή του ανεβαίνει ξαφνικά αποκτά απότομα πλούτο, ενώ όταν μειώνεται η τιμή έχει ζημία. Εάν ο πλούτος που αποκτά είναι σε μία αγορά που λειτουργεί με πολύ στενή παρακολούθηση -όπως για παράδειγμα συμβαίνει στη βενζίνη- μπορούν να γίνουν έλεγχοι. Τι συμβαίνει, όμως, όταν τα αποθέματα δεν είναι γνωστά και είναι δύσκολο να τα βρει κανείς; Αυτό που μου περιγράφετε είναι να ξέρουμε τί έχει στο βιβλίο αποθήκης σε κάθε μαγαζί στη χώρα, μικρό ή μεγάλο. Γι’ αυτό το σκοπό απαιτούνται ηλεκτρονικά συστήματα. Αυτά φτιάχνουμε τώρα, για να μπορέσουμε να ελέγχουμε τέτοια φαινόμενα. Στην παρούσα κατάσταση αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναζητούμε την ακραία κερδοσκοπία, αυτό που ονομάζουμε αισχροκέρδεια. Επιπλέον, να θυμόμαστε όταν θα μειωθεί η τιμή, που κάποια στιγμή θα συμβεί, αυτός που θα “πιαστεί” με μεγάλα αποθέματα θα βρεθεί ζημιωμένος. Σε γενικές γραμμές, πιστεύω ότι είναι εφικτό να γίνεται πολύ καλός έλεγχος σε έναν τομέα όπως τα καύσιμα, που ξέρουμε σε μεγάλο βαθμό τί γίνεται εξαιτίας του λαθρεμπορίου και των κανόνων που υπάρχουν, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο αποτελεσματικά στο ηλιέλαιο, στο σιτάρι και γενικά σε κάθε είδος ξεχωριστά. Κάτι που μας απασχολεί και θέλουμε να κάνουμε είναι μία ενιαία κωδικοποίηση, καθώς δεν υπάρχει ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη. Τώρα έχουμε την ευκαιρία στο «Ελλάδα 2.0» και τη βάζουμε στο ηλεκτρονικό τιμολόγιο του δημοσίου και συζητάμε για να τη βάλουμε και στον ηλεκτρονικό τιμολόγιο της ΑΑΔΕ κάποια στιγμή, ώστε να υπάρχει ένας τρόπος για να ξέρουμε ποιοι κωδικοί αντιστοιχούν σε κάθε προϊόν. Και βέβαια απαιτούνται ηλεκτρονικά βιβλία παντού, καθώς είναι αδύνατο να γίνει φυσική απογραφή σε όλες τις αποθήκες της Ελλάδας, για όλα τα προϊόντα.
Τί απαντάτε στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης ότι καθυστερήσατε πολύ να λάβετε μέτρα, διότι θέλατε να ευνοήσετε τους πλούσιους, τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας;
Ήλπιζα πως μετά την παρέμβαση που κάναμε θα είναι συγκρατημένη η αντιπολίτευση πάνω σ’ αυτό το θέμα. Γιατί τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους.
Ισχύει η δέσμευση του Πρωθυπουργού στην Βουλή: «Θα βρούμε ποιοι έβγαλαν πολλά χρήματα και θα τα φορολογήσουμε»;
Αυτό είναι κομμάτι της παρέμβασης. Θα γίνει πολύ νωρίτερα, διότι η παρέμβαση δεν αφορά στα κέρδη, όπως αυτά καταγράφονται στο τέλος του χρόνου στα λογιστικά βιβλία. Αφορά στα εσωτερικά κέρδη που προκύπτουν στην ίδια τη δομή της αγοράς. Αυτό μας ταλαιπώρησε πάρα πολύ και με τη βοήθεια της ΡΑΕ βρήκαμε το σωστό αλγόριθμο για να το κάνουμε. Δεν είναι θέματα που λύνονται με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Στην μεγάλη εικόνα. Εσείς εκλεγήκατε με μία μεταρρυθμιστική ατζέντα, αλλά η ζωή τα έφερε αλλιώς…
Κι όμως, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός μεταρρυθμίσεων, πάρα πολλές έχουν γίνει, κι άλλες έχουν προγραμματιστεί, στο πλαίσιο του «Ελλάδα 2.0». Έχουν, καταρχήν, ήδη, γίνει πολλές φορολογικές μειώσεις. Γι’ αυτό και η οικονομία μας επέστρεψε, μέσα σε ένα χρόνο περίπου, εκεί που ήταν το 2019. Και σήμερα, εν μέσω κρίσεων, στηρίζεται πολύ περισσότερο σε επενδύσεις και εξαγωγές, από ότι πριν τρία χρόνια, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας. Όλα αυτά είναι αποτελέσματα μίας συνεχούς μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η οποία όμως δεν αφορά σε δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα αυτές του 2010. Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν το μοντέλο στην οικονομία. Ένα από τα πράγματα που δεν συνειδητοποιεί η Αριστερά, το αντιλαμβάνεται η Σοσιαλοδημοκρατία και μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί της όταν θέλει να το κάνει -το ταγκό χρειάζεται δύο άλλωστε- είναι ο ρόλος των κινήτρων στην οικονομία. Το γεγονός, δηλαδή, ότι εάν «σκοτώσεις» τα κίνητρα, «σκοτώνεις» κατ’ επέκταση και την οικονομική δραστηριότητα. Η υπερφορολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό έκανε. Η αλλαγή που έγινε έκτοτε συμπεριλαμβάνει τρία εργαλεία: κίνητρα, μείωση γραφειοκρατίας και εμπιστοσύνη.
Στο Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο είναι ένας τεράστιος «κουμπαράς», είναι κάτι σαν το σχέδιο Μάρσαλ. Έχει γίνει σωστός προγραμματισμός, ώστε να πάνε τα χρήματα στους σωστούς ανθρώπους;
Το «κλειδί» σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να βάζουν κι οι άλλοι χρήματα. Για παράδειγμα στο πρόγραμμα των δανείων, το οποίο είναι δικής μου έμπνευσης σε μεγάλο βαθμό και υλοποίησης σε αρκετό βαθμό, ανέρχεται τουλάχιστον σε 20% η ιδία συμμέτοχη, σε 30% η ελάχιστη χρηματοδότηση από τα συνεργαζόμενα με το «Ελλάδα 2.0» πιστωτικά ιδρύματα, ενώ 50% είναι η μέγιστη χρηματοδότηση με δάνειο του Ταμείου Ανάκαμψης. Τα δάνεια των Τραπεζών και του Ταμείου έχουν τους ίδιους ακριβώς όρους. Αυτό το σύστημα εξασφαλίζει ότι εάν χάσουμε εμείς χρήματα, θα χάσουν και οι τράπεζες και αυτοί που έβαλαν τα χρήματα. Κι οι επενδυτές πρέπει να εγγυηθούν στην Τράπεζα, ενώ τις ίδιες εγγυήσεις παίρνει και το Κράτος. Αυτά δεν είχαν ξαναγίνει σε αναπτυξιακά προγράμματα. Και η διαδικασία θα είναι πολύ γρήγορη. Ήδη άνοιξε και η σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα.
Λέτε ότι τα οικονομικά της χώρας είναι ελεγχόμενα και το λένε κι οι διεθνείς οίκοι. Δώσατε 43 δισ. ευρώ για την πανδημία. Θα δώσετε αρκετά χρήματα και για την ενεργειακή κρίση. Μήπως περιμένετε κάποια στιγμή η Κομισιόν να πει πως αυτά τα χρήματα εξαιρούνται;
Δεν έχω τόσο μεγάλες προσδοκίες. Πρέπει να λάβετε υπόψη πώς όσα χρήματα δώσαμε, έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Όπως προανέφερα έχουμε μία διαχρονική βελτίωση, κατά 10 μονάδες, στο δημόσιο χρέος και είναι, σήμερα, σε καλύτερα επίπεδα, από το 2021. Αυτό συνέβη, διότι η οικονομία ανέκαμψε πιο γρήγορα. Επετεύχθη το περίφημο «V». Επίσης, φέτος έχουμε υψηλό πληθωρισμό, αλλά και ανάπτυξη. Εμείς έχουμε προβλέψει στο Πρόγραμμα Σταθερότητας 2022-2025 πληθωρισμό 5,6%, σε ετήσια βάση. Θα δούμε αν θα μπορέσει να μειωθεί λίγο από την παρέμβαση που κάναμε στο ρεύμα. Επίσης, η πρόβλεψή μας για την ανάπτυξη διαμορφώνεται στο 3,1%, αλλά με την πρόβλεψη πως ο τουρισμός θα φτάσει στο 80% του 2019, η οποία εκτιμώ πως είναι πολύ συντηρητική. Η αίσθησή μου είναι ότι θα πάμε καλύτερα. Πρακτικά, αυτός ο συνδυασμός: ανάπτυξη, μαζί με μεγάλη αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ, πιέζει προς τα κάτω το δημόσιο χρέος.
Ο πληθωρισμός μπορεί να μειωθεί ή θα μείνει σε υψηλά επίπεδα για πολλά χρόνια;
Ο πληθωρισμός θα πέσει κάτω από 2% στη διάρκεια του 2022. Αυτό προβλέπουμε πανευρωπαϊκά και εθνικά. Το πότε θα μειωθούν οι τιμές είναι συνάρτηση του πόσο θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος και αν θα πάμε σε μία σημαντική υποχώρηση της παγκοσμιοποίησης. Μια πολύ πρακτική πτυχή της παγκοσμιοποίησης είναι ότι επειδή οδηγεί σε πολύ μεγάλη αύξηση του παγκόσμιου εμπορίου, φέρνει πολύ χαμηλές παγκόσμιες τιμές και μεγάλους ρυθμούς παγκόσμιας ανάπτυξης. Όλος ο κόσμος αναπτύσσεται με χαμηλότερες, σχετικά, τιμές για αγαθά και υπηρεσίες. Αυτό που προβλέπουν οι αγορές ως κίνδυνο και βλέπουμε τις υψηλές τιμές είναι να πάμε μετά τον πόλεμο σε ένα «σπάσιμο της παγκοσμιοποίησης», σε σφαίρες επιρροής κ.λπ. Εδώ το ερώτημα που τίθεται είναι: Θα πάμε σ’ αυτό το μοντέλο ή σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο εμπορικό περιβάλλον, με κάποιους άλλους όρους; Αυτό δεν μπορώ να σας το πω, αλλά να ξέρετε τον λογαριασμό, ήδη, τον πληρώνουμε: στο ρεύμα, στον μπακάλη, στον μανάβη, μέσω των λιπασμάτων κ.λπ. Οι εχθροί της παγκοσμιοποίησης όλα τα λογάριασαν πέραν του λογαριασμού που μας έρχεται τώρα.
Και ένα τελευταίο ερώτημα, που αν και μοιάζει πολιτικό, είναι οικονομικό. Μήπως για την οικονομία είναι καλύτερο να γίνουν εκλογές τον Σεπτέμβριο, για να υπάρξει επανεκκίνηση, χωρίς να υπάρξει παρατεταμένη εκλογική περίοδος;
Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος είναι, κυρίως, συνάρτηση του πώς συμπεριφέρεται η κυβέρνηση. Εμείς έχουμε την εντολή από τον Πρωθυπουργό να δουλεύουμε, χωρίς κανέναν άλλο περισπασμό. Η κυβέρνηση έχει πάρα πολλά πράγματα να κάνει μέχρι να τελειώσει αυτή η τετραετία και γενικώς όσο περισσότερο θεσμοποιούμε τις τετραετείς κυβερνήσεις που προβλέπει το Σύνταγμα τόσο καλύτερα είναι οικονομικά για τη χώρα, διότι οι επενδυτές αποκτούν μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα, που τους ενδιαφέρει πάρα πολύ.
Άρα δεν βλέπετε εκλογές, από τα μηνύματα που παίρνετε από το Μαξίμου;
Όχι.
Είστε ένας άνθρωπος που δουλεύεται αθόρυβα δεν θα εκτεθείτε στη λαϊκή ψήφο;
Δεν είναι κάτι που μπορώ να σας το απαντήσω σήμερα αυτό.
