Ύστερα από 24 ένδοξα χρόνια επαγγελματικής καριέρας στον χώρο του τέννις, ο 41χρονος πλέον Ελβετός αποφάσισε πως ήρθε η στιγμή να κρεμάσει την ρακέτα του.
Ο Ρότζερ Φέντερερ αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στο γόνατο τα τελευταία χρόνια, μπήκε 3 φορές στο χειρουργείο και δούλεψε σκληρά για να τα ξεπεράσει, αλλά δεν κατάφερε να βρεθεί ξανά στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, με το σώμα του πλέον να τον περιορίζει αρκετά.
Σε αυτά τα 24 χρόνια κατάφερε να κατακτήσει σχεδόν τα πάντα από τίτλους, αλλά το σημαντικότερο θα έλεγε κανείς ήταν η υπέρμετρη αγάπη του κόσμου που τον ακολουθούσε σε όποιο γήπεδο και αν αγωνιζόταν.
Ο Ρότζερ Φέντερερ ήταν δημοφιλής τόσο για τον ποικιλόμορφο τρόπο παιχνιδιού του όσο και για την συμπεριφορά του εντός, αλλά και εκτός γηπέδων. Σήμερα όλοι τον ξέρουμε ως τον ψύχραιμο, χαμογελαστό και με ευγενή άμιλλα πρωταθλητή, όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Στα παιδικά του χρόνια και στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, ο ανταγωνιστικός του χαρακτήρας τον οδηγούσε πολλές φορές σε ξεσπάσματα στους αγωνιστικούς χώρους.
Στην Open Era είναι 2ος με 103 συνολικά τίτλους καριέρας, πίσω μόνο απο τον Τζίμι Κόνορς, ο οποίος έχει κατακτήσει 109. Οι δυο μεγαλύτεροί του αντίπαλοι, Ράφαελ Ναδάλ και Νόβακ Τζόκοβιτς έχουν από 92 και 88 τίτλους αντίστοιχα.
Από τους 103 τίτλους καριέρας, ξεχωρίζουν τα 20 Grand Slam (8 Wimbledon, 6 Australian Open, 5 US Open, 1 Roland-Garros) και τα 6 ATP Finals. Μάλιστα, ο Ελβετός θρύλος έχει κατακτήσει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στα διπλά του Πεκίνου με τον συμπατριώτη του και φίλο, Stanislas Wawrinka και το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου στα μονά.
Για τον Ρότζερ Φέντερερ η κορυφή ήταν μονόδρομος. Όλη του την καριέρα πάλευε για αυτήν. Ο ίδιος μαζί με τους Ναδάλ και Τζόκοβιτς, πιέζαν ο ένας τον άλλον για να ξανά βρεθούν εκεί. Αυτό αποτυπώνεται από τις 310 εβδομάδες που έμεινε στο no1 της παγκόσμιας κατάταξης, πίσω μόνο από τον κορυφαίο Σέρβο, Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος έχει μείνει για 373 εβδομάδες μέχρι σήμερα.
Από έπαθλα αγώνων έχει κερδίσει συνολικά 130,594,339 δολάρια, όντας 3ος στη λίστα όλων των εποχών, πίσω μόνο από τους δυο μεγάλους αντιπάλους του.
Σήμερα ένας από τους καλύτερους τεννίστες όλων των εποχών ανακοίνωσε την απόσυρσή του με ένα συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα:
Σε όλη την οικογένεια του τέννις και όχι μόνο,
Από όλα τα δώρα που μου προσέφερε το τέννις όλα αυτά τα χρόνια, το μεγαλύτερο, δίχως αμφιβολία, είναι ο κόσμος που συνάντησα σε αυτήν την πορεία: οι φίλοι, οι αντίπαλοι και πάνω απ’ όλα οι φίλαθλοι που δίνουν ζωή στο άθλημα. Σήμερα, θέλω να μοιραστώ ορισμένα νέα με όλους σας.
Όπως γνωρίζετε πολλοί, τα προηγούμενα τρία χρόνια μου παρουσιάστηκαν προκλήσεις με τη μορφή τραυματισμών και χειρουργείων. Δούλεψα σκληρά για να επιστρέψω σε πλήρη ανταγωνιστική κατάσταση. Αλλά γνωρίζει επίσης τις δυνατότητες του σώματός μου και τα όριά του και το μήνυμά του τελευταία ήταν ξεκάθαρο. Είμαι 41 ετών. Έχω δώσει πάνω από 1.500 αγώνες σε 24 χρόνια. Το τέννις μου συμπεριφέρθηκε περισσότερο γενναιόδωρα από όσο θα μπορούσα να ονειρευτώ και τώρα πρέπει να αναγνωρίσω πότε είναι η στιγμή να τελειώσω την επαγγελματική καριέρα μου.
Το Laver Cup της επόμενης εβδομάδα στο Λονδίνο θα είναι η τελευταία διοργάνωση ATP. Θα παίξω κι άλλο τέννις στο μέλλον φυσικά, αλλά όχι σε Grand Slams ή στο ATP Tour.
Είναι η γλυκόπικρη απόφαση, επειδή θα μου λείψουν όλα όσα μου έδινε το τουρ. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν τόσα που μπορώ να γιορτάσω. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν από τους πιο τυχερούς ανθρώπους στη Γη. Μου δόθηκε ένα ξεχωριστό ταλέντο να παίζω τέννις και το έκανα σε ένα επίπεδο που ποτέ δεν φανταζόμουν, για πολύ περισσότερο καιρό από όσο θα μπορούσα να σκεφτώ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειδικά την καταπληκτική σύζυγό μου Μίρκα, η οποία έζησε κάθε λεπτό μαζί μου. Με προειδοποιούσε πριν από τους τελικούς, έβλεπε αμέτρητα παιχνίδια ακόμα κι όταν ήταν οκτώ μηνών έγκυος και υπέμεινε την ιδιαίτερη πλευρά μου στο δρόμο με την ομάδα μου για πάνω από είκοσι χρόνια. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τα τέσσερα υπέροχα παιδιά μου για την υποστήριξή τους, πάντα διψασμένα να εξερευνήσουν νέα μέρη και να δημιουργήσουν υπέροχες αναμνήσεις στην πορεία. Το να δω την οικογένειά μου να με υποστηρίζει από τις κερκίδες είναι ένα συναίσθημα που θα κρατώ για πάντα.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω την προσφορά των αγαπητών γονιών μου και της αγαπημένης αδερφής μου, χωρίς τους οποίους τίποτε δεν θα ήταν εφικτό. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους πρώην προπονητές μου που πάντα με καθοδηγούσαν στη σωστή κατεύθυνση. Ήσασταν υπέροχοι! Και στην Ομοσπονδία Τέννις της Ελβετίας, που με πίστεψε ως νεαρό και μου έδωσε ιδανική εκκίνηση στην καριέρα μου.
Θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω την εκπληκτική ομάδα μου, τον Ιβάν, τον Ντάνι, τον Ρόλαντ και ειδικά τους Σεβ και Πιερ, που μου έδωσαν την καλύτερη συμβουλή και ήταν πάντα εκεί για μένα. Επίσης τον Τόνι, που διαχειρίστηκε δημιουργικά την επιχείρησή μου για πάνω από 17 χρόνια. Είστε όλοι απίστευτοι και αγάπησα κάθε λεπτό μαζί σας.
Θέλω να ευχαριστήσω τους πιστούς σπόνσορές μου, που είναι πραγματικοί συνεργάτες μου και τις σκληρά εργαζόμενες ομάδες και τα τουρνουά στο ATP Tour, που συνεχώς μας καλωσόριζαν όλους με καλωσύνη και φιλοξενία.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους ανταγωνιστές μου στα κορτ. Ήμουν αρκετά τυχερός να παίξω τόσα επικά ματς που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μονομαχήσαμε δίκαια, με πάθος και ένταση, και έδινα πάντα τον καλύτερο εαυτό μου για να σεβαστώ την ιστορία του παιχνιδιού.
Αισθάνομαι εξαιρετικά ευγνώμων. Δώσαμε ώθηση ο ένας στον άλλον, και μαζί πήγαμε το τέννις σε νέα επίπεδα. Πάνω από όλα θα πρέπει να προσφέρω ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στους απίστευτους οπαδούς. Δεν θα μάθετε ποτέ πόση δύναμη και πίστη μού δώσατε.
Το εμπνευσμένο συναίσθημα το να περπατώ μέσα σε γεμάτα γήπεδα και αρένες ήταν ένας από τους τεράστιους ενθουσιασμούς στη ζωή μου. Χωρίς εσάς, αυτές οι επιτυχίες θα ήταν μοναχικές και δεν θα ήταν γεμάτες με χαρά και ενέργεια.
Τα τελευταία 24 χρόνια στο τουρ ήταν μία εκπληκτική περιπέτεια. Ενώ μερικές φορές έμοιαζε σαν να κράτησε 24 ώρες, ήταν τόσο βαθιά και μαγικά που μοιάζουν σαν να κράτησαν μία ζωή. Είχα την τεράστια τύχη να παίξω για εσάς σε πάνω από 40 διαφορετικές χώρες.
Γέλασα και έκλαψα, αισθάνθηκα χαρά και πόνο και πάνω από όλα αισθάνθηκα απίστευτα ζωνταός. Μέσα από τα ταξίδια μου, γνώρισα πολλούς υπέροχους ανθρώπους που θα παραμείνουν για πάντα φίλοι μου, οι οποίοι με συνέπεια αφαίρούσαν χρόνια από τα γεμάτα προγράμματά τους για να έρθουν να με δουν να παίζουν σε όλο τον κόσμο. Σας ευχαριστώ.
Όταν άρχισε η αγάπη μου για το τέννις, ήμουν ένα παιδί που μάζευε τις μπάλες στην πατρίδα μου, την Βασιλεία. Συνήθιζα να παρακολουθώ τους παίκτες με ένα αίσθημα θαυμασμού. Ήταν σαν γίγαντες για μένα και άρχισα να ονειρεύομαι.
Τα όνειρά μου με οδήγησαν να δουλέψω σκληρότερα και άρχισα να πιστεύω στον εαυτό μου. Κάποιες επιτυχίες με γέμισαν αυτοπεποίθηση και ήμουν στο δρόμο για το πιο εκπληκτικό ταξίδι που οδήγησε σε αυτή την ημέρα. Οπότε, θέλω να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους σε αυτό τον κόσμο που βοήθησαν ώστε τα όνειρα ενός μικρού παιδιού από την Ελβετία που μάζευε τις μπαλες να γίνουν πραγματικότητα.
Τέλος, στον κόσμο του τέννις: σας αγαπώ και δεν θα σας αφήσω ποτέ.
Ρότζερ Φέντερερ
