Ο θρύλος του ποδοσφαίρου, Ρονάλντο, μίλησε στη MARCA για τη ψυχική υγεία, αποκαλύπτοντας πως τα τελευταία χρόνια κάνει ψυχοθεραπεία.
«Σήμερα κάνω ψυχοθεραπεία. Έχουν περάσει δυόμισι χρόνια και καταλαβαίνω πολύ καλύτερα ακόμα και αυτό που ένιωθα παλαιότερα», τόνισε αρχικά ο Ρονάλντο.
«Είμαι όμως, από μια γενιά που μας πέταξαν στην άμμο και έπρεπε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Κοιτάζω πίσω και βλέπω ότι ναι, έχουμε εκτεθεί σε πολύ μεγάλο ψυχικό στρες και χωρίς να έχουμε προετοιμαστεί γι’ αυτό.
Ήταν επίσης, κι η αρχή της εποχής του διαδικτύου. Σε αυτό το διάστημα δεν υπήρχε καμία ανησυχία για τη ψυχική υγεία των παικτών. Σήμερα είναι πολύ πιο προετοιμασμένοι, τους δίνεται η ιατρική φροντίδα που χρειάζεται ακόμη και για να αντιμετωπίσουν καθημερινά προβλήματα. Πλέον τους μελετούν περισσότερο: τα προφίλ του καθενός, πώς αντιδρούν, πώς πρέπει να αντιδράσουν. Στην εποχή μου δεν υπήρχε τίποτα από αυτά.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχαν τέτοιου είδους προβλήματα. Αγνοήθηκε απολύτως στη γενιά μας η ψυχική υγεία. Πολλοί, προφανώς έχουν περάσει άσχημες στιγμές, ακόμα και περιόδους κατάθλιψης, λόγω έλλειψης ιδιωτικότητας, έλλειψης ελευθερίας. Είναι αλήθεια ότι τα προβλήματα ήταν πολύ εμφανή, αλλά οι λύσεις δεν ήταν άμεσα διαθέσιμες». πρόσθεσε.
Στη συνέχεια ο 46χρονος αναφέρθηκε στο Μουντιάλ και την εθνική Βραζιλίας:
«Η Βραζιλία θα είναι πάντα το φαβορί. Με το ταλέντο που έχουμε πρέπει να είμαστε πρωταγωνιστές. Είναι αλήθεια ότι οι Ευρωπαίοι παίζουν πολύ καλό ποδόσφαιρο, πολύ δυναμικό, ελκυστικό και επιθετικό. Θα υπάρξει ο κλασικός και ιστορικός ανταγωνισμός μεταξύ Ευρωπαίων και Νοτιοαμερικανών.
Η Βραζιλία και η Αργεντινή εκπροσωπούν πολύ καλά την ήπειρό μας, τη Νότια Αμερική, αλλά οι Ευρωπαίοι παίζουν και κερδίζουν Μουντιάλ από το 2006. Θα είναι ωραία. Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Βραζιλία, Αργεντινή αλλά δεν θα έκανα καμία πρόβλεψης. Δίνω σε όλες αυτές τις ομάδες μεγάλες πιθανότητες νίκης.
Στη Βραζιλία μεγαλώνουμε και ζούμε για το Μουντιάλ. Το ονειρευόμαστε από πολύ μικρή ηλικία, από τότε που θυμάμαι την ύπαρξή μου. Βγήκαμε να βάψουμε τους δρόμους, να παίξουμε ποδόσφαιρο φωνάζοντας ο ένας τον άλλον με τα ονόματα των ποδοσφαιριστών.
Για τους Βραζιλιάνους το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι πολύ σημαντικό. Ζούμε με πολλές δυσκολίες, αν και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, και όταν έρθει η στιγμή η χώρα ενώνεται.
Η κατάκτηση του Μουντιάλ το 2002 είναι χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο επίτευγμα στην καριέρα μου. Όχι μόνο λόγω του αθλητικού θριάμβου, αλλά λόγω όλων των πραγμάτων, για να ξεπεράσω τον εαυτό μου κάθε φορά μέχρι να καταφέρω να φτάσω εκεί, με όλες τις δυσκολίες που είχα τα προηγούμενα χρόνια με τους τραυματισμούς, τον τραυματισμό του ’98, που έχασα τον τελικό».
