Πριν από κάθε συναυλία του τουρ για το Purple Rain, ο Prince και οι Revolution μαζεύονταν για να προσευχηθούν.
«Ηταν ένα τελετουργικό που είχε νόημα» λέει ο μπασίστας της μπάντας Μαρκ Μπράουν. «Το κοινό ήταν τόσο δυνατό κάθε φορά και οι συναυλίες ήταν τόσο τρελές που χρειαζόμασταν ο ένας τον άλλον γιατί αυτό ήταν το μόνο πράγμα που είχαμε».
Η ταινία για το Purple Rain μετέτρεψε πολύ γρήγορα τον Prince στον απόλυτο σταρ. Οι 98 συναυλίες που έκανε στο τουρ για το Purple Rain θύμιζαν παραστάσεις του Broadway. Ο Prince άλλαζε πέντε κοστούμια κατά τη διάρκεια της συναυλίας. Πολλές φορές η μπάντα συνεννοούνταν με τα μάτια. «Ο Prince πέταγε μία πετσέτα που είχε στον αέρα και όταν έπεφτε τότε σταματούσαμε τη μουσική» θυμάται η πιανίστρια Λίζα Κόλμαν.
Το κοινό στο Carrier Dome στη Syracuse της Νέας Υόρκης ούρλιαζε από ανυπομονησία. Είχε ήδη κυκλοφορήσει επτά δίσκους, συμπεριλαμβανομένου και του Purple Rain και είχε γίνει είδωλο για κάποιους και «ανεπιθύμητος» για άλλους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να τον «καταλάβουν».
«Καλησπέρα στο Syracuse και σε όλο τον κόσμο» είπε και όλοι κατάλαβαν ότι η συναυλία είχε αρχίσει. «Το όνομά μου είναι Prince και ήρθα να παίξω για εσάς».
Η συναυλία κράτησε σχεδόν για δύο ώρες και ξεκίνησε με το «Let’s Go Crazy» και τελείωσε με μία 20λεπτη εκτέλεση του «Purple Rain» στην οποία ο Prince έπαιξε ένα τρομερό 10λεπτο solo. Τρομερές στιγμές της συναυλίας ήταν τα «Little Red Corvette», «1999», «When Doves Cry», «Baby I’m a Star» και το ακυκλοφόρητο «Possessed» το οποίο αφιέρωσε στον Τζέιμς Μπράουν.
«Θυμάμαι ότι ο Prince ήταν πολύ ενθουσιασμένος για τη συγκεκριμένη συναυλία, καθώς ήξερε ότι θα μαγνητοσκοπούνταν. Είχαμε κάνει μερικές τρελές αλλαγές για τη συγκεκριμένη συναυλία», θυμάται η πιανίστρια Λίζα Κόλμαν.
«Όταν το ξαναείδα πριν από λίγους μήνες, εντυπωσιάστηκα με τη μουσικότητά και το πόσο καλή μπάντα ήμασταν. Όταν είσαι μέσα αυτό δεν έχεις καμία ιδέα. Είσαι πολύ απασχολημένος με το να ζεις τη στιγμή που δεν καταλαβαίνει τι πραγματικά είναι», αναφέρει η Κόλμαν.
«Στη συναυλία στο Syracuse ο Prince έδωσε την εντολή να αλλάξουμε πλευρές και όλη η μπάντα κουνιούνταν πίσω και μπρος» λέει ο ντράμερ της μπάντας Bobby Z.
O πρίγκιπας της ποπ αποφάσισε ότι να ηρεμήσει λίγο τα «πνεύματα» με το «Do Me, Baby», πριν προχωρήσει στο «Purple House» τη δική του εκδοχή του «Red House» του Τζίμι Χέντριξ. Από τις μπαλάντες ο ρυθμός και πάλι ανέβηκε με το «Irresistible Bitch».
Σε μία συνέντευξή του ο Ερικ Κλάπτον είχε ερωτηθεί πώς νιώθει που είναι ο καλύτερος κιθαρίστας εν ζωή. «Δεν ξέρω. Ρωτήστε τον Prince», απάντησε ο θρυλικός κιθαρίστας αποδεικνύοντας (για ακόμη μία φορά) το «μεγαλείο» του Prince.
Ο Prince έφυγε από τη ζωή το πρωί της 21ης Απριλίου του 2016, αφήνοντας πίσω του ένα «ανεκπλήρωτο» κενό στη παγκόσμια μουσική. Ηταν «ήρωας» για μία ολόκληρη γενιά και πολλοί ένιωσαν ότι μαζί με τον θάνατό του έχασαν και ένα κομμάτι της νεότητάς του.
με πληροφορίες από Rolling Stone, Syracuse.com