Δεν υπάρχει μεγαλύτερος έπαινος για έναν σκηνοθέτη από την αναγνώριση του έργου του από έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών.
Οταν όμως ο Κουέντιν Ταραντίνο βάζει μία ταινία στις 12 αγαπημένες του είναι κάτι «διαφορετικό». Η λίστα του Ταραντίνο είναι γεμάτη με ταινίες που αναδεικνύουν την πιο σκοτεινή και βίαιη πλευρά του Χόλιγουντ.
Ο Ταραντίνο, οι ταινίες του οποίου χαρακτηρίζονται από μοναδικές και βίαιες ιστορίες, είδε σε αυτές τις 12 ταινίες ένα κομμάτι από τη δική του οπτική, γι’ αυτό άλλωστε και τις επέλεξε.
Μέσα στη «χρυσή δωδεκάδα» βρίσκονται έργα από τον Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο οποίος ήταν από τις μεγαλύτερες επιρροές του Ταραντίνο, τον Μπράιαν ντε Πάλμα, μία εξίσου σημαντική φιγούρα στον κόσμο του Ταραντίνο και βέβαια τον Μάρτιν Σκορτσέζε.
Οι επιλογές του Ταραντίνο δείχνουν την αποστροφή του στο «δήθεν», ελιτίστικο και επιτηδευμένο σινεμά. Ο Ταραντίνο μάλιστα είχε δηλώσει ότι έφτιαχνε ταινίες πρώτα από όλα για το κοινό. «Οταν με ρωτάνε αν σπούδασα σε κάποιο πανεπιστήμιο, απαντώ όχι, αλλά πήγαινα να δω ταινίες», έχει δηλώσει ο Ταραντίνο, συνοψίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το στιλ του.
Φαίνεται βέβαια ότι ο Ταραντίνο προτιμά την αποδοχή του κοινού παρά των κριτικών. Το γεγονός ότι συμπεριέλαβε τόσες πολλές ταινίες από την περίοδο του «Νέου Χόλιγουντ», μεταξύ των οποίων τις «Apocalypse Now» και «Taxi Driver» δεν προκαλεί έκπληξη. Βέβαια, δεν παρέλειψε να επιλέξει και ορισμένα blockbusters όπως το «Jaws» του Στίβεν Σπίλμπεργκ.
Παρά το γεγονός ότι ο Ταραντίνο έχει δηλώσει ότι η ταινία «Battle Royale» του Κίντζι Φουκασάκου είναι η αγαπημένη του ταινία από όταν ξεκίνησε τη σκηνοθετική του καριέρα το 1992, δεν επέλεξε να τη συμπεριλάβει στη λίστα που συνέταξε για το κορυφαίο περιοδικό Sight & Sound, αντ’ αυτού επιλέγοντας περισσότερο «εμπορικές» ταινίες.
Οι γνώσεις και το πάθος του Ταραντίνο για το σινεμά είναι απύθμενα, το σκηνοθετικό του στιλ είναι βαθιά επηρεασμένο από τις ταινίες που έβλεπε στην παιδική του ηλικία. Συζητώντας σχετικά με την αγάπη του Ταραντίνο για το σινεμά, ο ηθοποιός Ντάνι Στρονγκ περιέγραψε τον σπουδαίο σκηνοθέτη ως έναν «πραγματικό λάτρη του σινεμά», εξηγώντας ότι «είχε τόσες πολλές γνώσεις για τον κινηματογράφο που προσπαθούσε συνεχώς να πείσει τους άλλους να δουν καλές ταινίες».
«Το κεφάλι μου είναι σαν σφουγγάρι. Ακούω τι λένε όλοι, παρακολουθώντας μικρές ιδιόμορφες συμπεριφορές. Οταν μου λένε ένα αστείο, το θυμάμαι. Οταν μου λένε μία ενδιαφέρουσα ιστορία τη θυμάμαι», λέει ο Ταραντίνο, αναφερόμενος στις μικρές λεπτομέρειες στις οποίες αρέσκεται να επικεντρώνεται σε κάθε εικόνα που δημιουργεί.
«Οταν γράφω νέους χαρακτήρες, η πένα μου είναι σαν δορυφόρος, λαμβάνει πληροφορίες και ξαφνικά οι χαρακτήρες αποκτούν μορφή. Δεν γράφω διαλόγους, βάζω τους χαρακτήρες να μιλάνε μεταξύ τους».
Ο Ταραντίνο πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο, συνδέεται βαθιά με το κοινό του. Εχοντας περάσει τόσο πολύ χρόνο από τη μεριά του κοινού είναι πολύ πιθανό ότι έχει δίκιο. Οπως έχει πει και ο ίδιος το να πληρώνει μερικά δολάρια για να φάει ποπ κορν και να δει μία ταινία είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή του και θέλει να τη μοιραστεί με άλλους.
Χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις λοιπόν αυτές είναι 12 αγαπημένες ταινίες του Κουέντιν Ταραντίνο.
Apocalypse Now – Francis Ford Coppola, 1979
The Bad News Bears – Michael Ritchie, 1976
Carrie – Brian De Palma, 1976
Dazed and Confused – Richard Linklater, 1993
The Good, the Bad, and the Ugly – Sergio Leone, 1966
The Great Escape – John Sturges, 1963
His Girl Friday – Howard Hawks, 1939
Jaws – Steven Spielberg, 1975
Pretty Maids All in a Row – Roger Vadim, 1971
Rolling Thunder – John Flynn, 1977
Sorcerer – William Friedkin, 1977
Taxi Driver – Martin Scorsese, 1976
με πληροφορίες από Far Out
