Ο πρώην γ.γ. του υπουργείου Εσωτερικών επί ΣΥΡΙΖΑ μιλά στην Action Press και συνοψίζει σε έξι καυτά ερωτήματα την επιχειρηματολογία του κόμματος για το αυτονόητο των ευθυνών του πρωθυπουργού στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, ενώ επιχειρεί μια ενδιαφέρουσα ανάγνωση των πρόσφατων δημοσκοπήσεων.
Συνέντευξη στον Βαγγέλη Παπαδημητρίου για την ActionPress
«Η ανάληψη της ευθύνης από τον πρωθυπουργό ισοδυναμεί με εκλογές». Αυτό τονίζει ο Κώστας Πουλάκης πρώην γ.γ., του υπουργείου Εσωτερικών και «εκλογολόγος» του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό αυτή την ιδιότητα του και με τα στοιχεία που διαθέτει εκτιμά πως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων διαμορφώνουν νέες πολιτικές τάσεις.
– Γιατί συνδέετε τις παρακολουθήσεις με τον ίδιο το πρωθυπουργό; Σας κατηγορούν ότι λαϊκίζετε.
Η υπόθεση των υποκλοπών είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο που έρχεται να συμπληρώσει και να κορυφώσει τη σταδιακή αποδυνάμωση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει την σφραγίδα της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη και είναι μείζον πολιτικό και πολιτειακό ζήτημα, καθώς προκαλεί ένα θανάσιμο τραύμα στην καρδιά του πολιτεύματος πλήττοντας τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του και υπονομεύοντας την ίδια τη Δημοκρατία. Δεν χρειάζεται να συνδέσουμε εμείς τον κ. Μητσοτάκη με τις υποκλοπές, μόνος του έχει καταφέρει να μπει στο κάδρο:
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι αυτός που αποφάσισε, την επόμενη μάλιστα των εκλογών, την υπαγωγή της ΕΥΠ στο γραφείο του Πρωθυπουργού, στο πλαίσιο του κατ’ ευφημισμόν «επιτελικού κράτους»; Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός επέλεξε να υπαγάγει την ΕΥΠ στη δικαιοδοσία του, έχει ο ίδιος την πολιτική ευθύνη που σε άλλη περίπτωση θα είχε ο υπουργός του. Η διατύπωση του νόμου που ο ίδιος ψήφισε δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερη: «Όπου στην κείμενη νομοθεσία για την ΕΥΠ αναφέρεται ο Υπουργός Εσωτερικών, εφεξής νοείται ο Πρωθυπουργός».
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι αυτός που επέλεξε αδιαφανώς τον κ. Κοντολέοντα ως διοικητή της ΕΥΠ, ψηφίζοντας φωτογραφική διάταξη ώστε να αλλάξουν τα κριτήρια γιατί ο εκλεκτός του δεν πληρούσε καν τα στοιχειώδη τυπικά προσόντα;
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν επέλεξε ως «βοηθό» του για την εποπτεία της ΕΥΠ τον γενικό του γραμματέα και ανιψιό του, κ. Δημητριάδη, δηλαδή τον πλέον έμπιστο του πρόσωπο, που λειτουργούσε σε όλα τα ζητήματα ως «αντ’ αυτού»; Θέλει τώρα να πιστέψουμε ότι δεν γνώριζε τίποτα;
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν άλλαξε το νόμο ώστε να μην επιτρέπεται στην ΑΔΑΕ να πει σε κάποιον ότι παρακολουθείται κι αυτό κατευθείαν μόλις του έγινε γνωστό ότι ο κ. Κουκάκης πήγε στην ΑΔΑΕ να ζητήσει πληροφορίες για την παρακολούθηση του;
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν έκανε αποδεκτές τις παραιτήσεις των εκλεκτών του κ. Δημητριάδη και κ. Κοντολέοντα υπό το βάρος των αποκαλύψεων του σκανδάλου των υποκλοπών;
- Ο κ. Μητσοτάκης δεν παραδέχτηκε στην τελευταία συνέντευξη του στον κ. Χατζηνικολάου ότι λειτουργεί το παράνομο λογισμικό παρακολούθησης predator; Γιατί η κυβέρνηση δεν έχει κάνει ελέγχους στην επιχείρηση που το εμπορεύεται στην Ελλάδα όλον αυτόν τον καιρό;
Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει επιτέλους να αναλάβει την πολιτική ευθύνη γι’ αυτό το μεγάλο σκάνδαλο. Η πολιτική ευθύνη δεν είναι σχήμα λόγου. Στις δημοκρατίες η πολιτική ευθύνη ανήκει στους αιρετούς και δεν μετακυλίεται στους μετακλητούς υπαλλήλους κατά το άρθρο 85 του Συντάγματος. Αν την αρμοδιότητα της ΕΥΠ την είχε υπουργός, γνωρίζουμε όλοι ότι θα ήταν ήδη παρελθόν. Τώρα που ανήκει στον ίδιο τον πρωθυπουργό ο ίδιος κρύβεται πίσω από το αστείο επιχείρημα ότι ο ίδιος δεν ήξερε.
Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπουργός λέει αλήθεια για το ότι δεν γνώριζε για τις παρακολουθήσεις, πράγμα που είναι τελείως απίθανο και μάλιστα εδώ να τονίσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου στις δημοσκοπήσεις πιστεύει ότι ο κ. Μητσοτάκης γνώριζε, δεν τον απαλλάσσει από τον καταλογισμό της πολιτικής ευθύνης αφού η αρμοδιότητα της ΕΥΠ ανήκε αποκλειστικά σε αυτόν.
Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο από παραίτηση του ίδιου του πρωθυπουργού και προκήρυξη εκλογών ώστε να ανασάνει η κοινωνία. Σε οποιαδήποτε αναπτυγμένη χώρα του Δυτικού Κόσμου αυτή θα ήταν η αυτονόητη εξέλιξη.
– Πολλοί κάνουν λόγο για πόλεμο συμφερόντων και πως επιδιώκεται να τεθεί σε ομηρεία ο πρωθυπουργός. Συμφωνείτε;
Στην περίπτωσή μας, πέρα από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων αυτό καθαυτό, έχουμε και ένα δεύτερο σκάνδαλο: Αυτό της συγκάλυψης, στο οποίο ενορχηστρωτής είναι ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να εμποδίσει κάθε δυνατή διερεύνηση του σκανδάλου, αποκλείοντας μάρτυρες και στοιχεία από την Εξεταστική Επιτροπή και επικαλούμενη διαρκώς το απόρρητο. Κορυφαίοι συνταγματολόγοι της χώρας (οι κύριοι Βενιζέλος, Αλιβιζάτος, Σωτηρέλης, Κοντιάδης, Δρόσος) έχουν τοποθετηθεί για το ζήτημα του απορρήτου ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση και λέγοντας ότι «το απόρρητο δεν είναι αντιτάξιμο στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής η οποία αποτελεί την ανώτατη μορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου».
Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι και η PEGA, η Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, ζητά να αρθεί άμεσα το απόρρητο ώστε να σταματήσει η παρεμπόδιση της έρευνας.
Η πλειοψηφία των συστημικών ΜΜΕ στη χώρα προσπαθούσε, μέχρι πρότινος, να υποβαθμίσει το ζήτημα κάτι το οποίο ευνοούσε την κυβέρνηση και την προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης. Τις τελευταίες ημέρες όμως ιστορικά μέσα ενημέρωσης όπως «ΤΑ ΝΕΑ», «ΤΟ ΒΗΜΑ», «Η Καθημερινή» και άλλα προέβησαν σε σημαντικές αποκαλύψεις, οι οποίες ακόμα δεν έχουν αμφισβητηθεί από την κυβέρνηση. Σε συνδυασμό μάλιστα με τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις της μαχόμενης ερευνητικής δημοσιογραφίας, όπως και του Documento την περασμένη Κυριακή, φαίνεται πως οδηγούμαστε σε ένα νέο κύκλο εξελίξεων αναφορικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Σε αυτό το σημείο ήρθε ο κ. Μητσοτάκης να μας πει στην τελευταία του συνέντευξη ότι «υπάρχουν κάποιοι που ελέγχουν κάποια ΜΜΕ ή και κάποιες ομάδες και προσπαθούν να εκβιάσουν την κυβέρνηση». Πως γίνεται ο πρωθυπουργός της χώρας να μιλάει δημόσια ότι κάποιοι τον εκβιάζουν και να μην γίνεται τίποτα; Ποιος τον εκβιάζει και για ποιον λόγο; Οφείλει να μάθει ο ελληνικός λαός.
Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης όμως γνωρίζει την αλήθεια. Όταν συμπορεύεσαι ευθέως με επιχειρηματικούς κύκλους, όταν τους χρησιμοποιείς για να πάρεις την εξουσία, όταν μοιράζεις σε 13 οικογένειες σχεδόν μισό δισεκατομμύριο από το Ταμείο Ανάκαμψης, όταν εκτρέφεις το τέρας κάποιων ολιγαρχών τότε, όταν τους δυσαρεστήσεις θα δεχτείς και τις συνέπειες. Η υπάρχουσα ένταση είναι εξ αρχής δημιούργημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και θα παρατείνεται όσο επιλέγουν να παρεμποδίζουν την εξέλιξη της έρευνας.
Όλα στο φως λοιπόν. Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν ανεχόμαστε ούτε την προσπάθεια συγκάλυψης της ΝΔ για το σκάνδαλο των υποκλοπών, ούτε την προσπάθεια κάποιων επιχειρηματιών να εκβιάσουν και να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια τη Δημοκρατία.
– Θεωρείτε πως το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων είναι ικανό και αναγκαίο να ανατρέψει την κυβέρνηση και να οδηγηθούμε πρόωρα σε εκλογές;
Εδώ και καιρό ακούμε από διάφορους δημοσιολογούντες στα μέσα ενημέρωσης ότι το θέμα των υποκλοπών δεν απασχολεί τους πολίτες και ότι τους έχει κουράσει, ενώ επικαλούνται και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων για να ενισχύσουν αυτή τους την άποψη. Αντιλαμβανόμαστε όλοι μας ότι όταν οι δημοσκοπήσεις θέτουν το ερώτημα «τι σας απασχολεί περισσότερο» και οι πολίτες έχουν να διαλέξουν μεταξύ της ακρίβειας, του πληθωρισμού, της ενεργειακής κρίσης και των υποκλοπών μεταξύ άλλων, είναι προφανές ότι δεν θα επιλέξουν το ζήτημα των υποκλοπών ως κυρίαρχο. Όταν όμως μπαίνουν ερωτήματα αυτόνομα για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων τότε οι πολίτες φαίνεται να το ιεραρχούν πολύ ψηλά. Οι πολίτες θεωρούν ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε για τις υποκλοπές και επιρρίπτουν σημαντικές ευθύνες στη διαχείριση της κυβέρνησης. Μπορεί λοιπόν να μην επηρεάζει τους πολίτες στην καθημερινότητα τους, όσο η ακρίβεια, όμως αντιλαμβάνονται ότι το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων είναι μια από τις κορυφαίες πολιτειακές κρίσεις που έχουν ξεσπάσει στον τόπο μας και προσβάλει βάναυσα τη Δημοκρατία μας. Αποτελεί γι’ αυτούς, μαζί με το σκάνδαλο Πάτση, τη σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Ο κ. Μητσοτάκης έχει πλέον καταγραφεί στα μάτια της κοινωνίας ως ο πρωθυπουργός που εμπλέκεται σε υποκλοπές και παρακολουθήσεις πολιτικών του αντιπάλων, δημοσιογράφων, ακόμη υπουργών του και αυτό θα τον στιγματίζει για πάντα.
Η μεγαλειώδης συμμετοχή του κόσμου στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 9 Νοέμβρη έδειξαν ότι ανοίγει ένας νέος κύκλος κοινωνικών αγώνων και έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα στο καθεστώς της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μπαίνουμε σ’ έναν πολύ δύσκολο χειμώνα και είναι σίγουρο ότι οι πολίτες δεν θα αφήσουν για πολύ ακόμα την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να συρρικνώνει τη Δημοκρατία και να βυθίζει την ελληνική κοινωνία στην απελπισία και στην ανέχεια. Η ελληνική κοινωνία θα πάρει στα χέρια της την υπόθεση της πολιτικής αλλαγής και θα δώσει μια ηχηρή απάντηση στο καθεστώς της ακριβείας, της αισχροκέρδειας, της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Το 78% των πολιτών νιώθει απογοήτευση, απελπισία, οργή και φόβο
– Παρακολουθείτε στενά τις δημοσκοπήσεις. Ποια είναι τα τελευταία στοιχεία που διαθέτετε; Αλλάζει εικόνα στο εκλογικό σώμα;
Εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία να «διαβάζουμε» και να αναλύουμε στις δημοσκοπήσεις, ειδικά όταν απέχουμε από την προεκλογική περίοδο, είναι τα ποιοτικά στοιχεία, που προσπαθούν να περιγράψουν την καθημερινότητα του πολίτη, τα προβλήματα του και τις απόψεις του απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Σε αυτές τις ερωτήσεις σε όλες τις έρευνες όλων των εταιρειών παρατηρούμε ότι στην πλειοψηφία των πολιτών κυριαρχεί μια έντονη δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Αυτή δε η πλειοψηφία των πολιτών, τους τελευταίους μήνες, διαρκώς διευρύνεται. Πάνω από το 65% των πολιτών θεωρεί ότι η ακρίβεια αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα και δηλώνουν ότι έχουν επηρεαστεί πολύ από την αύξηση των τιμών και ότι δυσκολεύονται ή δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το 75% -80% των πολιτών αξιολογεί αρνητικά τα οικονομικά μέτρα στήριξης της κυβέρνησης θεωρώντας ότι δεν αντιμετωπίζουν ικανοποιητικά το ζήτημα της ακρίβειας. Επίσης το 70% των πολιτών αξιολογεί αρνητικά την κυβέρνηση, θεωρώντας ότι δεν προασπίζεται το εισόδημα των εργαζομένων. Στην ερώτηση που συνηθίζουν να κάνουν τον τελευταίο καιρό οι εταιρείες «Ποιο κόμμα θα σας στεναχωρούσε περισσότερο να κερδίσει τις εκλογές» παρατηρούμε ότι οι πολίτες επιλέγουν τη ΝΔ, γεγονός που αποδεικνύει την δυσαρέσκεια της κοινωνίας. Το 78% των πολιτών νιώθει απογοήτευση, απελπισία, οργή και φόβο.
Το ποτήρι της απογοήτευσης και της αγανάκτησης των πολιτών γεμίζει από τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής και δεν αργεί η ώρα που θα ξεχειλίσει. Όλα τα παραπάνω στοιχεία, αποτελούν μερικές μόνο ψηφίδες μιας εικόνας, που δείχνει ότι ο συσχετισμός δύναμης στην κοινωνία σιγά σιγά αλλάζει και πλησιάζει η στιγμή που η κοινωνία θα βροντοφωνάξει «δεν πάει άλλο πια – πρέπει να φύγουν».
