«Θυμάμαι να περπατάω μέσα από δύο σιδερένιες πύλες και όταν τις άκουσα να κλείνουν σκέφτηκα: “Ελπίζω να βγούμε από εδώ”», θυμάται ο κιθαρίστας της μπάντας του Τζόνι Κας, Μπομπ Γούτον για την επίσκεψή του στις φυλακές του Σαν Κουέντιν στις 24 Φεβρουαρίου του 1969.
Το Σαν Κουέντιν είναι η παλαιότερη φυλακή της Καλιφόρνια, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες φυλακές που εκτελούνται θανατοποινίτες.
Την ημέρα που ο Τζόνι Κας ανέβηκε στη σκηνή φορώντας όπως συνήθως ένα μαύρο κοστούμι, αντίκρυσε ένα θέαμα που μπορεί να τρόμαζε κάποιον άλλον καλλιτέχνη: δύο χιλιάδες «τρελαμένοι» κρατούμενοι τον περίμεναν ανυπόμονα.
Ο Κας όμως που πάντα ένιωθε μία ιδιαίτερη σύνδεση με τους φυλακισμένους συνειδητοποίησε τη βαρύτητα της στιγμής. «Ο Τζον ήταν πολύ σοβαρός εκείνη την ημέρα» λέει ο Γούτον. «Ολοι ήμασταν. Σου θυμίζει πόσα πράγματα θεωρείς δεδομένα. Ο Τζον συνδέθηκε με τους κρατούμενους με έναν τρόπο που δεν τον είχα δει να συνδέεται με διαφορετικά κοινά».
Ο Τζόνι Κας είχε παίξει σε φυλακές και στο παρελθόν. Το 1958 είχε δώσει την πρώτη του συναυλία στη φυλακή του Σαν Κουέντιν, ενώ δέκα χρόνια αργότερα έδωσε την ιστορική συναυλία στη φυλακή Φόλσομ.
Η δεύτερη συναυλία του στη φυλακή του Σαν Κουέντιν που μεταδόθηκε στη βρετανική τηλεόραση το 1969 ήταν μία ξεχωριστή εμπειρία. Τη συναυλία πλαισίωσαν και άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες της εποχής όπως οι Carter Family, Startler Brothers και Καρλ Πέρκινς. Ο Κας «έσπαγε» την ένταση που επικρατούσε στην ατμόσφαιρα, κάνοντας αστεία. Υπό μία έννοια είχε γίνει «ένα» μαζί με τους κρατούμενους.
Το setlist που επέλεξε ο Κας ήταν περισσότερο ένα ταξίδι στη δισκογραφία του παρά ένα best of. Προς το τέλος βέβαια «υπέκυψε», παίζοντας μερικά από τα αγαπημένα κομμάτια του κοινού όπως το «Starkville City Jail», ενώ διασκεύασε και το «Wanted Man» του Bob Dylan.
Ο Κας είχε γράψει και ένα κομμάτι ειδικά αφιερωμένο στην περίσταση, το «San Quentin». Στο άκουσμα του πρώτου στίχου -«San Quentin, you’ve been livin’ hell to me»- το κοινό ξέσπασε σε κραυγές. «Ξανά» φώναζαν όταν τελείωσε το τραγούδι. Ο Κας δεν τους χάλασε το χατίρι. «Πριν όμως, αν μου μιλάει ακόμη κανένας από τους φύλακες, μπορώ να έχω ένα ποτήρι νερό;», είπε. Το κοινό άρχισε να γελά και να αποδοκιμάζει τους φύλακες.
Μία από τις στιγμές της συναυλίας που ξεχώρισαν ήταν όταν έπαιξε το «A Boy Named Sue», ένα από τα γνωστότερα τραγούδια του μαυροφορεμένου πρίγκιπα, το οποίο ακούστηκε σε πρώτη παγκόσμια μετάδοση μέσα στη φυλακή του Σαν Κουέντιν.
«Δεν γνώριζα ότι υπήρχε αυτό το τραγούδι» λέει γελόντας ο W.S. Holland, ντράμερ της μπάντας. «Τότε, δεν υπήρχαν ηχεία και δεν μπορούσαμε να ακούσουμε καλά τι γινόταν πάνω στη σκηνή. Ο Τζον απλά άρχισε να παίζει το κομμάτι. Η πρώτη φορά που άκουσα πραγματικά το κομμάτι ήταν αργότερα μέσα στο στούντιο».
Το «A Boy Named Sue» έγινε το νούμερο ένα κάουντρι κομμάτι στη χώρα, ενώ κατάφερε να μπει και στα ποπ charts, ανοίγοντας «τον δρόμο της επιτυχίας» για τον Κας, κάτι που ο ίδιος δεν περίμενε.
«Πάντα θεωρούσα ειρωνικό το γεγονός ότι μία συναυλία σε μία φυλακή, με εμένα και τους κρατούμενους να τα πάμε καλά μαζί σαν ρέμπελοι, περιθωριακοί και αποσυνάγωγοι, ήταν αυτή που αύξησε τη δημοφιλία μου στο βαθμό που το ABC θεωρούσε ότι ήμουν αρκετά σοβαρός για να έχω μία καθημερινή εβδομαδιαία εκπομπή».
με πληροφορίες από Rolling Stone
