Καθώς η καριέρα της Madonna απογειωνόταν στα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι περισσότερες περιοδείες της ήταν σχεδιασμένες προκειμένου να αναδεικνύουν τις φωνητικές και χορευτικές ικανότητες της Αμερικανίδας ποπ σταρ.
Το 1989 με την κυκλοφορία και την τεράστια επιτυχία του Like a Prayer η Madonna αποφάσισε ότι είχε έρθει η στιγμή να αναβαθμίσει και τη σκηνική της παρουσία.
Η περιοδεία της για την προώθηση του Like a Prayer είχε τον τίτλο Blond Ambition World Tour αναδεικνύοντας ακριβώς τη στόχευσή της. «Εβαλα μεγάλο μέρος του εαυτού μου σε αυτό το τουρ» είχε δηλώσει. «Είναι περισσότερο θεατρικό από οτιδήποτε έχω κάνει».
Εκείνη τη χρονιά η Madonna είχε «διχάσει» την αμερικανική κοινή γνώμη με το βίντεο κλιπ της για το «Like a Prayer», το οποίο συνδύαζε σεξουαλικές και θρησκευτικές εικόνες. Η περιοδεία Blond Ambition ενέτεινε τον «διχασμό».
Το σόου άνοιγε με τη Madonna να κατεβαίνει από μία σκάλα σε ένα «εργοστάσιο» το οποίο ήταν εμπνευσμένο από το έργο του Γερμανού εξπρεσιονιστή σκηνοθέτη Φριτς Λανγκ.
Στη συνέχεια άρχιζε να τραγουδά το «Like a Prayer» μέσα σε έναν γιγαντιαίο καθεδρικό ναό, ενώ για το «Material Girl» το σκηνικό άλλαζε παραπέμποντας σε κομμωτήριο.
Το σημείο της συναυλίας της χορογραφίας που συγκέντρωνε τις περισσότερες (θετικές και αρνητικές) αντιδράσεις ήταν το «Like a Virgin», όπου η «βασίλισσα της ποπ», φορώντας έναν κορσέ παρίστανε ότι αυτό-ικανοποιούνταν πάνω σε ένα κρεβάτι με κόκκινα σεντόνια. «To Blond Ambition τουρ την εκτόξευσε στην στρατόσφαιρα» λέει ο Βίνσεντ Πάτερσον, σκηνοθέτης και χορογράφος της περιοδείας.
Η Madonna είχε ενεργό ρόλο στη δημιουργία του σόου, δουλεύοντας μαζί με τον αδερφό της και ζωγράφο Κρίστοφερ Σικόνε, στον σχεδιασμό των σκηνικών, ενώ συνεργάστηκε με τον φημισμένο σχεδιαστή μόδας Ζαν Πολ Γκοτιέ. «Προσπάθησα με τη συναυλία να ικανοποιήσω τα δικές μου μειωμένες αντοχές συγκέντρωσης», τόνιζε η ίδια. «Βάλαμε τα τραγούδια σε μία σειρά που να έδειχνε ότι υπήρχε μία συναισθηματική ιστορία στο σόου. Ουσιαστικά σκέφτηκα μικρές ιστορίες για κάθε τραγούδι».
Το τουρ ξεκίνησε στην Ιαπωνία τον Απρίλιο του 1990. Τα συνολικά έσοδα από την περιοδεία υπολογίζονται στα 63 εκατομμύρια. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας σημειώθηκαν πολλά «απρόοπτα»: η Madonna αναγκάστηκε να βγάλει την ξανθιά περούκα που φόραγε καθώς μπλεκόταν με τα καλώδια του μικροφώνου της, ενώ στο Τορόντο η χορογραφία του «Like a Virgin» παρά λίγο να οδηγήσει την «βασίλισσα» και το μπαλέτο της στο κρατητήριο.
Το Blond Ambition θεωρείται ως «πρότυπο» για πολλά τουρ σημερινών ποπ σταρ, όπως η Lady Gaga και η Miley Cyrus. Το 1990 όμως ήταν μία «καλλιτεχνική επανάσταση». «Ηταν ένα σημείο καμπής», λέει ο Ντάριλ Τζόουνς, μπασίστας στην μπάντα της Madonna.
με πληροφορίες από Rolling Stone
