Γυμνιστές, καπνιστές, κατοικίδια, τζογαδόροι, αλλά και προσφορά κονσομασιόν, όλοι είχαν μια αποκλειστική αεροπορική εταιρεία που τους κάλυπτε, αλλά δεν μακροημέρευσε! Ποιες έβαλαν λουκέτο, από τη δεκαετία του ’80 μέχρι το 2020, τότε που ήρθε η πανδημία του κορονοϊού και «γονάτισε» πάνω από 40 επιχειρήσεις…
Σπύρος Χριστόπουλος / ActionPress
Αν και η παγκόσμια επιβατική αεροπορική κίνηση από το 2003 και μετά κατέγραφε συνεχή αλματώδη αύξηση, φτάνοντας στο peak των 4,7 δισεκατομμυρίων επιβατών το 2019 και των περίπου 10.000 πτήσεων την ημέρα, ο κορωνοϊός ανέτρεψε τα πάντα. Aπό την έκρηξη της επιδημίας έως τον Οκτώβριο του 2020 τουλάχιστον 40 αεροπορικές εταιρείες έβαλαν λουκέτο, το 2020 τα συνολικά έσοδα του κλάδου των αερομεταφορών από επιβάτες μειώθηκαν κατά 69% σε σχέση με το 2019, στα 189 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση επιβατών από το 1950.
Πάντως, ο κλάδος ανακάμπτει και εκτιμάται πως το 2024 θα έχει επιστρέψει στα προ του 2019 επίπεδα. Οι αερομεταφορές έζησαν το όνειρο τους κυρίως στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80, τότε που το κυρίαρχο μότο ήταν «κάνε και εσύ μια αεροπορική εταιρεία, μπορείς». Υπήρξαν απίθανες ιδέες, ενώ από το πάρτι δεν έλειψε ούτε ο Donald Trump με την «Trump Shuttle», η οποία ωστόσο δεν μακροημέρευσε.
Pet Airways: Τα κατοικίδια δεν είναι αποσκευές
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις ήταν η Pet Airways που ιδρύθηκε το 2009 στη Φλόριντα των ΗΠΑ. Ήταν μια αεροπορική εταιρεία αποκλειστικά για κατοικίδια, τα οποία πετούσαν χωρίς τα αφεντικά τους. Κάθε αεροσκάφος, το εσωτερικό του οποίου είχε διαμορφωθεί με ειδικά κλουβιά, μπορούσε να μεταφέρει έως και 50 ζώα, ενώ προβλεπόταν έλεγχος των «επιβατών» κάθε 15 λεπτά από ειδικό προσωπικό.
Το εγχείρημα που είχε ως ιδέα ότι τα κατοικίδια δεν είναι αποσκευές, άντεξε για περίπου δύο χρόνια, συνδέοντας πολλές πόλεις των ΗΠΑ (Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Σικάγο κλπ) και μεταφέροντας συνολικά περίπου 9.000 ζώα, με το εισιτήριο να κυμαίνεται από 150 έως και 1.200 δολάρια. Το 2012 η εταιρεία διέκοψε λόγω οικονομικών προβλημάτων τη λειτουργία της, αν και η ιστοσελίδα της είναι ενεργή, αναφέροντας πως πιθανότατα οι πτήσεις να επανεκκινήσουν στα μέσα του 2022.
Hooters Air: Καυτά κορίτσια στον αέρα
Το 2002 ο Robert Brooks, ιδιοκτήτης της αλυσίδας εστιατορίων Hooters – γνωστής για τις σερβιτόρες με τα πορτοκαλί σορτσάκια και τα κολλητά μπλουζάκια – εξαγόρασε την Pace Airlines, μετονομάζοντάς την, σε Hooters Airlines. Η φιλοσοφία ήταν αντίστοιχη με αυτήν των εστιατορίων του.
Στην πτήση υπήρχαν δύο Hooters κορίτσια – δεν σέρβιραν ούτε εκτελούσαν καθήκοντα αεροσυνοδού, ρόλο που επιτελούσαν τρεις επαγγελματίες -, τα οποία με το ίδιο «ντύσιμο» συναναστρέφονταν τους επιβάτες. Η αεροπορική είχε έδρα το Myrtle Beach της Νότιας Καρολίνας (θέρετρο διακοπών με γήπεδα γκολφ) και λόγω του χαμηλού εισιτηρίου (129 δολάρια) αλλά και των απευθείας συνδέσεων με πόλεις, όπως η Ατλάντα, η Νέα Υόρκη και τη Βαλτιμόρη, είχε πελάτες όλων των ειδών.
Ποτέ όμως δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη και το 2006, η Hooters, η εταιρεία που αντικειμενοποίησε όσο καμιά άλλη αμερικάνικη επιχείρηση το γυναικείο σώμα, έκλεισε λόγω της έκρηξης των τιμών του πετρελαίου, ύστερα από τα πλήγματα που επέφεραν δύο τυφώνες με γυναικεία ονόματα, η Katrina και η Rita.
Αντίστοιχη ιδέα, δηλαδή να ντύσει με μπικίνι τις αεροσυνοδούς σε κάποιες πτήσεις της, είχε και η βιενταμέζικη low cost εταιρεία VieJet Aviation.
MGM Grand Air: Για VIP και τζογαδόρους
Η MGM Grand Air, η οποία ιδρύθηκε το 1987 από τον δισεκατομμυριούχο Kirk Kirkonian, στόχευε σε εκλεκτούς επιβάτες, αλλά και σε τζογαδόρους. Αρχικά κάλυπτε ένα μόνο δρομολόγιο από το Λος Άντζελες στη Νέα Υόρκη, αν και μετά προστέθηκαν πτήσεις και προς το Λας Βέγκας, όπου είχε τα καζίνο του ο Kirkonian.
Bασική αρχή ήταν ότι δεν επρόκειτο να μεταφέρει πάνω από 33 επιβάτες, παρά το ότι η χωρητικότητα των αεροσκαφών ήταν για 100. Η εταιρεία υποσχόταν ότι δεν θα υπάρχουν check in και αναμονές, στο αεροσκάφος υπήρχαν δερμάτινες περιστρεφόμενες καρέκλες, κρεβάτια queen size και ιδιωτικά διαμερίσματα για συναντήσεις, ενώ οι επιβάτες μπορούσαν να παρακολουθήσουν ταινίες πρώτης προβολής και να μιλούν τηλεφωνικά από το αεροπλάνο.
Όλες αυτές οι πρωτοφανείς υπηρεσίες – προσφέρονταν σε ένα ποσό λίγο υψηλότερο από αυτό της πρώτης θέσης άλλων αεροπορικών εταιρειών – κατέστησαν την MGM Grand Air ιδιαίτερα δημοφιλή σε διάσημους (Madonna, Axl Rose, Tom Cruise, Julia Roberts, κα).
Ωστόσο, δυσκολευόταν να γεμίσει και τις 33 θέσεις στα αεροπλάνα της, με αποτέλεσμα το 1995 να πουληθεί και να αλλάξει το όνομα της σε Champion Air, παρέχοντας πτήσεις charter σε αθλητικές ομάδες. Αλλά και αυτή έκλεισε το 2008.
Την ιδέα της πολυτελούς πτήσης ακολουθεί σήμερα η γαλλική La Compagnie, η οποία είναι η μόνη που προσφέρει αποκλειστικά υπηρεσίες all business, συνδέοντας τη Νέα Υόρκη με Παρίσι, Μιλάνο και Νίκαια.
People Express: Πιλότε, πιάσε τη βαλίτσα…
Εξαιρετικά καινοτόμα ήταν και η ιδέα του επιχειρηματία Don Burr, ο οποίος στις αρχές του ’80 ίδρυσε την People Express συγκλονίζοντας την τότε αεροπορική βιομηχανία. Το σχέδιο προέβλεπε αφενός χαμηλό εισιτήριο για να μπορούν να ταξιδεύουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες αφετέρου να μην υπάρχει γραφειοκρατία και ιεραρχία και οι εργαζόμενοι να είναι «ιδιοκτήτες» της εταιρείας.
Ανεξάρτητα από το ποιος ήταν ο τίτλος σου, θα βοηθούσες όπου υπήρχε ανάγκη. Έτσι πιλότοι φόρτωναν βαλίτσες ενώ οικονομικοί αναλυτές εκτελούσαν χρέη αεροσυνοδού. Όλα αυτά συνετέλεσαν στην απογείωση της low cost εταιρείας, η οποία έκανε θραύση το 1983 όταν άρχισε τις πτήσεις για Λονδίνο με 149 δολάρια.
Όμως, η «μάχη» με τις τρεις μεγάλες αεροπορικές των ΗΠΑ και η εξαγορά της Frontier Airlines, βύθισαν στα χρέη την People Express, η οποία εξαγοράστηκε από την Continental Airlines το 1987.
The Lord’s Airline: Στα Ιεροσόλυμα με τη Βίβλο ανά χείρας
Υπήρξαν όμως και εντυπωσιακά εγχειρήματα που δεν τα κατάφεραν. Όπως η «The Lord’s Airline», η οποία διαθέτοντας ένα και μόνο αεροπλάνο, ήθελε να μεταφέρει τρεις φορές την εβδομάδα πιστούς από το Μαϊάμι στα Ιεροσόλυμα. Αν και το σχέδιο προέβλεπε στις πτήσεις να προβάλλονται μόνο θρησκευτικές ταινίες και η Βίβλος να δεσπόζει έναντι των ποικίλης ύλης περιοδικών, η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της FAA (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας) των ΗΠΑ.
Οι επενδυτές εκνευρίστηκαν, απομάκρυναν τον πρόεδρο, ορίζοντας άλλον, οι δύο πρόεδροι ήρθαν στα χέρια, ασκήθηκαν διώξεις, κατέληξαν στα δικαστήρια και αν και όλοι αθωώθηκαν, η εταιρεία χάθηκε, το αεροσκάφος διαλύθηκε και ο Λόγος του Κυρίου έμεινε στον αέρα.
Smokers Express: Για καπνιστές και γυμνιστές…
Στη δεκαετία του ’90, η απόφαση να απαγορευτεί το κάπνισμα στις πτήσεις, οδήγησε τους επιχειρηματίες William Walts και George Richardson να ιδρύσουν την Smokers Express προκειμένου οι επιβάτες να μπορούν να καπνίζουν. Η εταιρεία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας και εξαφανίστηκε όπως μια ρουφηξιά τσιγάρου, ενώ αντίστοιχο εγχείρημα επιχείρησε το 2006 και ο Γερμανός επιχειρηματίας Alexander Schoppmann, ο οποίος καπνίζοντας πάνω από 30 τσιγάρα την ημέρα, ήθελε να ξεκινήσει την Smoker’s International Airways, ή SmintAir, συνδέοντας το Ντίσελντορφ της Γερμανίας με το Τόκιο, δύο περιοχές με σημαντικό αριθμό καπνιστών την περίοδο εκείνη. Ωστόσο, δεν τα κατάφερε και αυτός λόγω έλλειψης κεφαλαίων. Αυτοί πάντως που απογειώθηκαν ήταν κάποιοι Γερμανοί γυμνιστές, οι οποίοι το 2008 πέταξαν από το Erfurt της Γερμανίας στο Usedom, θέρετρο της Βαλτικής, με μόνη προϋπόθεση να επιβιβαστούν και να αποβιβαστούν με τα ρούχα τους.
