Αποφασισμένοι να συνεχίσουν την αντεπίθεση είναι οι Ουκρανοί, παρά την προσάρτηση τεσσάρων περιοχών από τη Ρωσία και τις πυρηνικές απειλές.
Τελευταία επιτυχία είναι η ανακατάληψη της πόλης Λιμάν.
Την κατάσταση κατέγραψε συνεργείο του BBC που βρέθηκε στην πόλη Μπακμούτ του Ντονέτσκ, εκεί που ουκρανικά και ρωσικά στρατεύματα μάχονται σε απόσταση αναπνοής. Οι Ρώσοι στρατιώτες απέχουν 400 μέτρα από το σημείο που έφτασε το συνεργείο, ενώ άπαντες πρέπει να προσέχουν την «αόρατη» απειλή των ελεύθερων σκοπευτών.
«Είναι πολύ δύσκολα εδώ. Είναι πιεστικά. Ο εχθρός είναι πολύ κοντά αλλά αντιστεκόμαστε. Τα δημοψηφίσματα που έγιναν υπό την απειλή των όπλων δεν πρόκειται να αλλάξουν κάτι. Θα πολεμήσουμε και θα εκδιώξουμε τον στρατό του Πούτιν από τα εδάφη μας» λέει με αποφασιστικότητα ο 31χρονος Αλεξάντερ. Ο ίδιος δεν σκέφεται να υποχωρήσει.
Το ίδιο ισχύει και για τον 25χρονο Ρομάν ο οποίος είναι χειριστής drone. Στο κινητό του υπάρχει μια φωτογραφία του μόλις πέντε μηνών γιου του, τον οποίο έχει δει απο κοντά μόλις μία φορά. «Τον βλέπω σε φωτογραφίες και βίντεο, αλλά όχι στην πραγματική ζωή. Είναι δύσκολο, αλλά είναι επίσης δύσκολο να φανταστώ τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Ρώσοι στην οικογένειά μας αν καταφέρουν να τους φτάσουν. Δεν θέλω να κάνουν αυτό που έκαναν στη Μπούκα. Έζησα στο Κίεβο και καταλαβαίνω πώς νιώθουν οι γυναίκες. Αν είμαστε αδύναμοι, θα έρθουν για τις οικογένειές μας» είναι το δικό του μήνυμα.
Οι Ουκρανοί δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την αριθμητική υπεροχή των Ρώσων.
Λίγα μέτρα μακριά από την πρώτη γραμμή, μέσα στο Μπακμούτ, εκτυλίσσεται το δράμα των πολιτών που προσπαθούν να επιβιώσουν.
«Μας βομβαρδίζουν. Χθες ένας άνδρας σκοτώθηκε στην πίσω αυλή. Δεν έχει μείνει σχεδόν κανείς στο κτίριο. Υπάρχουν διαρροές, τρέχει νερό, οι τοίχοι είναι ετοιμόρροποι. Τουλάχιστον λαμβάνουμε ανθρωπιστική βοήθεια. Κάθε τρεις μέρες, μας φέρνουν ψωμί. Δεν μπορούμε να πάμε πουθενά, δεν έχουμε χρήματα» λέει η ηλικιωμένη Λιουντμίλα, ξεπροβάλλοντας από το παράθυρο μιας βομβαρδισμένης πολυκατοικίας. Η ίδια ήταν εκεί όταν ένας πύραυλος χτύπησε το κτίριο τον περασμένο Ιούνιο. «Ο Θεός με έσωσε» εξομολογείται.
Οι δημοσιογράφοι περνούν στις παρυφές της πόλης. Ελάχιστοι άνθρωποι στο σημείο θρηνούν τους νεκρούς. «Άραγε πόσο θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος;», αναρωτιούνται. «Πολύ, πολύ καιρό» απαντά ο εκπρόσωπος του ουκρανικού στρατού.
Πηγή: BBC
