Κλείνουμε 3 μήνες από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μέσα σε αυτό το διάστημα η στάση της ρωσικής ελίτ έχει παρουσιάσει διακυμάνσεις.
Αρχικά, φοβόντουσαν τις κυρώσεις της Δύσης και τις επιπτώσεις που θα έχουν αυτές στη ζωή τους. Στη συνέχεια,όμως, κυριάρχησε το πατριωτικό συναίσθημα, με αποτέλεσμα να στηρίζουν τον πόλεμο μέχρι την τελική νίκη. Βέβαια, πλέον υπάρχει κυρίως δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Βλάντιμιρ Πούτιν από τους μεγαλοεπιχειρηματίες της Ρωσίας, ακόμη και από όσους υποστήριζαν την εισβολή από την αρχή.
Αυτό συμβαίνει, διότι θεωρούν πως ο Πούτιν υποτίμησε τις κυρώσεις της Δύσης και ως εκ τούτου για να επιβιώσει η Ρωσία θα πρέπει να στραφεί στο εμπόριο με την Κίνα και την Ινδία. Μάλιστα, δυσαρέσκεια έχουν προκαλέσει και οι ρυθμοί της εισβολής, καθώς μεγάλη μερίδα της ελίτ θεωρεί πως πρέπει να επισπευσθεί η επιστράτευση, ώστε να κριθεί γρηγορότερα ο νικητής του πολέμου. Αυτό το σενάριο δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να εφαρμοστεί, αφού δεν είναι δημοφιλές στις τάξεις της κοινωνίας.
Όλη αυτή η ανασφάλεια που έχει προκαλέσει η κήρυξη του πολέμου, έχει οδηγήσει σε συζητήσεις για την εύρεση του “διαδόχου” του Πούτιν. Αναλυτικότερα, ο δήμαρχος της Μόσχας Σεργκέι Σομπιάνιν, ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ και ο πρώτος αναπληρωτής της Διοίκησης της προεδρίας Σεργκέι Κιριγιένκο είναι μερικά από τα ονόματα που ακούγονται, καθώς υπάρχει η πεποίθηση πως θα μπορούν να συνεννοηθούν με τη Δύση.
