«Μια προοδευτική κυβέρνηση θα είχε κινηθεί διαφορετικά από την πρώτη στιγμή: αποφασιστική ρύθμιση της αγοράς με πλαφόν στη χονδρική, αναθεώρηση της καταστροφικής ρήτρας αναπροσαρμογής, φορολόγηση των υπερκερδών και επιστροφή τους στην κοινωνία». Ο Αλέξης Χαρίτσης, επισημαίνει πως «έτσι αντιμετωπίζει κανείς την ακρίβεια: με σύγκρουση με τον πυρήνα της. Όχι με την επιδότησή της». Είχε χρεωθεί επί διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ με ειδικές και δύσκολες αποστολές. Ανάλαβε το υπουργείο Εσωτερικών σε αντίξοες συνθήκες, ήταν εκείνος που κάλυψε κατά 100% το πρόγραμμα ΕΣΠΑ για πρώτη φορά, και μετά τις εκλογές του 2019 μαζί με την Έφη Αχτσιογλου ανέλαβε σκιώδης υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης. Άνθρωπος χαμηλών τόνων, που χαίρει εκτιμήσεως από το σύνολο του πολιτικού κόσμου.
Συνέντευξη στον Βαγγέλη Παπαδημητρίου// Action24Press
Στην αποκλειστική του συνέντευξη του εκτιμά πως λύση στο μείζον πρόβλημα της χώρας είναι οι εθνικές εκλογές. «Μόνη λύση», σημειώνει με δηκτικό τρόπο, «η άμεση προσφυγή στις κάλπες ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης που θα έχει τη βούληση και το σχέδιο για να στηρίξει αποφασιστικά την κοινωνία σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες». Αναφορικά με την επόμενη ημέρα των εκλογών ο Αλέξης Χαρίτσης ξεκαθαρίζει τη θέση του, τονίζοντας πως «δεν είναι υπόθεση λογιστικού αθροίσματος. Είναι μια πρόταση για προοδευτική διακυβέρνηση, που σχετίζεται με τις πραγματικές και πιεστικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Και πάνω σε αυτήν την προοπτική θα κριθεί κάθε πολιτική δύναμη που δεν ταυτίζεται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με τον επικίνδυνο συνδυασμό κοινωνικής αναλγησίας και διαχειριστικής αναποτελεσματικότητας που εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία».
-Στην υπόθεση Novartis κατηγορείτε τη κυβέρνηση ότι έστησε μια πολιτική σκευωρία. Το ίδιο σας κατηγορεί όμως και η κυβέρνηση με το δεδομένο ότι έχουν παραπεμφθεί για πλημμελήματα δυο ισχυροί παράγοντες.
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Η Νέα Δημοκρατία δηλητηρίασε την πολιτική ζωή και το δημόσιο διάλογο της χώρας εδώ και χρόνια μιλώντας για μια πρωτοφανή σκευωρία. Σας θυμίζω ότι αυτό ισχυρίστηκε -ψευδώς- ακόμα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος μάλιστα έκανε λόγο «για ωμές και ανοίκειες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη». Η απόφαση όμως της Δικαιοσύνης διαψεύδει εμφατικά την κυβέρνηση και την εκστρατεία λάσπης της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν υπάρχει σκευωρία γύρω από τη Novartis. Υπάρχει -πλέον με οριστικό και αμετάκλητο τρόπο- μόνο σκάνδαλο Novartis. Το σκάνδαλο καθαυτό κόστισε πανάκριβα στα δημόσια ταμεία και άρα στον ελληνικό λαό και μάλιστα στην περίοδο που η χώρα μας βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας. Την ίδια στιγμή, η κοινοβουλευτική και επικοινωνιακή διαχείριση του σκανδάλου από τη Νέα Δημοκρατία επέφερε σημαντικό πλήγμα στους δημοκρατικούς θεσμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από την πρώτη στιγμή έλεγε ένα και μόνο πράγμα: «όλα στο φως». Και πια αυτό που έχει έρθει στο φως χάρη στην ελληνική Δικαιοσύνη είναι ότι πρόκειται για μία υπόθεση με πολύ σημαντικές προεκτάσεις σε όλα τα επίπεδα, προεκτάσεις που πρέπει να διερευνηθούν πλήρως.
-Πολλά λέγονται για τις δημοσκοπήσεις. Εμμέσως πλην σαφώς τις αρνείστε;
Νομίζω ότι εύλογα υπάρχει ένας έντονος σκεπτικισμός γύρω από το κατά πόσο αποτυπώνουν τις υπαρκτές κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες που σε μια περίοδο κρίσης όπως αυτή που διανύουμε είναι πολλές φορές λιγότερο ορατές. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός άλλωστε από την αποτυχία των δημοσκοπήσεων σε εκλογικές αναμετρήσεις στην Πορτογαλία και στη Γαλλία. Αυτές οι αποτυχίες υπογραμμίζουν ότι η πραγματικότητα συχνά είναι πιο σύνθετη από τα ερωτήματα των δημοσκοπήσεων.
Υπάρχει όμως μια δημοσκόπηση που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Είναι η εκλογική αναμέτρηση. Αυτή τη στιγμή η χώρα βιώνει έναν τραγέλαφο με την κυβέρνηση από τη μία να κάνει λόγο για εξάντληση της τετραετίας, υπουργούς και βουλευτές να δίνουν πιθανές ημερομηνίες για πρόωρες εκλογές και τη Νέα Δημοκρατία να ανακοινώνει υποψήφιους βουλευτές. Θα επρόκειτο περί φαρσοκωμωδίας αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά. Τον λογαριασμό τον πληρώνει η ελληνική κοινωνία, καθώς η κυβέρνηση βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην αδράνεια. Μόνη λύση η άμεση προσφυγή στις κάλπες ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης που θα έχει τη βούληση και το σχέδιο για να στηρίξει αποφασιστικά την κοινωνία σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
-Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Προκηρύσσονται εκλογές και δεν υπάρχει αυτοδυναμία, με ποια κόμματα θα συνεργαστείτε με το δεδομένο ότι ήδη και το ΠΑΣΟΚ και το Μερα25 αρνούνται;
Οι υποθέσεις εργασίας έχουν μικρή αξία μπροστά στο μεγάλο ερώτημα της επόμενης μέρας: κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και παράταση του σημερινού καταστροφικού αδιεξόδου ή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης για την υλοποίηση σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την ανάσχεση της ακρίβειας; Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει απευθύνει, και θα συνεχίσει να το κάνει, πρόσκληση για προγραμματικό διάλογο γύρω από συγκεκριμένες θέσεις που εκκινούν από τη σύγκρουση με την ακρίβεια και εκτείνονται στις ριζοσπαστικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα.
Δεν είναι υπόθεση λογιστικού αθροίσματος. Είναι μια πρόταση που σχετίζεται με τις πραγματικές και πιεστικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Και πάνω σε αυτήν την προοπτική θα κριθεί κάθε πολιτική δύναμη που δεν ταυτίζεται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με τον επικίνδυνο συνδυασμό κοινωνικής αναλγησίας και διαχειριστικής αναποτελεσματικότητας που εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία.
-Προτείνετε συγκεκριμένα μέτρα τόσο για την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια όσο και για τα καύσιμα και την ενέργεια. Τα έχετε κοστολογήσει; Γιατί κατηγορείστε για λαϊκισμό…
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μιλούσε για την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων για την ακρίβεια όταν οι υπουργοί της κυβέρνησης διαβεβαίωναν ότι η άνοδος των τιμών συνιστά μια «σύντομη παρένθεση» και κώφευαν στις εκκλήσεις των επαγγελματιών, των επιμελητηρίων και των οικονομολόγων για την επερχόμενη θύελλα. Αυτή η επιλογή, μας κόστισε πολύ ακριβά. Η στρατηγική απόφαση της κυβέρνησης να αφήσει την ακρίβεια να θεριεύει, παίρνοντας τη μορφή χιονοστιβάδας, μας έχει κοστίσει πολύ περισσότερο από όσο θα είχε κοστίσει η λήψη ενός ρεαλιστικού και άμεσου μέτρου που θα είχε οδηγήσει σε αποφασιστική μείωση της τιμής των καυσίμων. Τα πάντα όμως είναι ζήτημα πολιτικών επιλογών. Για να το πω με αριθμητικό παράδειγμα: η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα στα κατώτερα επιτρεπτά ευρωπαϊκά επίπεδα, μέτρο που θα έδινε πραγματική ανάσα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, κοστίζει 1,5 δισ. ετησίως, όσο δηλαδή είναι το ετήσιο δημοσιονομικό κόστος μεσοσταθμικά από την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που αποφάσισε εν μέσω κρίσης η κυβέρνηση.
Το ίδιο ισχύει και για την αισχροκέρδεια στην τιμή της ενέργειας. Η κυβέρνηση επί μήνες δεν έκανε τίποτα και μας κατηγορούσε για λαϊκισμό. Στη συνέχεια ξεκίνησε το παιχνίδι με τα ανεπαρκή επιδόματα που στην ουσία ο καταναλωτής χρηματοδοτεί με κρατικά χρήματα την αισχροκέρδεια των παραγωγών ενέργειας. Μια προοδευτική κυβέρνηση θα είχε κινηθεί διαφορετικά από την πρώτη στιγμή: αποφασιστική ρύθμιση της αγοράς με πλαφόν στη χονδρική, αναθεώρηση της καταστροφικής ρήτρας αναπροσαρμογής, φορολόγηση των υπερκερδών και επιστροφή τους στην κοινωνία. Έτσι αντιμετωπίζει κανείς την ακρίβεια: με σύγκρουση με τον πυρήνα της. Όχι με την επιδότησή της.
-Εκτιμάτε πως έχουμε ξεφύγει από το θερμό επεισόδιο με την Τουρκία;
Το ελπίζω. Οι τελευταίες εξελίξεις πάντως, το Βατερλώ για την ελληνική διπλωματία στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, δεν μπορούν να μας κάνουν αισιόδοξους.
Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής συνολικά, αλλά και στα ελληνοτουρκικά ειδικότερα, το κύριο είναι να έχει η χώρα μας μια σαφή και εξωστρεφή πολιτική γύρω από την υπεράσπιση του Διεθνούς Δικαίου και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δυστυχώς, αρχικά υποτίμησε την «απομονωμένη» Τουρκία και στη συνέχεια πορεύθηκε σταθερά και απαρέγκλιτα με το δόγμα του πιο «πιστού και δεδομένου συμμάχου». Το διπλό αυτό στρατηγικό σφάλμα έχει οδηγήσει σε διαδοχικές αποτυχίες που συνοψίζονται στην περιθωριοποίηση της χώρας μας από τις διεθνείς εξελίξεις και στη συνεχή αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στο διεθνές γίγνεσθαι.
Η πιο ισχυρή αποτρεπτική δύναμη απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό είναι η ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Εδώ έχουμε το αντίθετο – όπως φάνηκε και από το πρόσφατο φιάσκο με το εμπορικό σήμα Turkaegean. Αντιμέτωπη με το αδιέξοδο που η ίδια έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση προσπαθεί να το αντισταθμίσει με κορώνες και κινήσεις εντυπωσιασμού. Δεν είναι όμως αυτή η λύση. Η λύση είναι η επιστροφή στην πάγια θέση της ελληνικής πλευράς για την ανάγκη του διαλόγου και των διαπραγματεύσεων, η διεκδίκηση της ισότιμης θέσης στα διεθνή ζητήματα και η ανάληψη πραγματικών πρωτοβουλιών για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ταραγμένη περιοχή μας.
