Για να φτάσει το κυβερνών κόμμα να κόψει το νήμα στην κάλπη και να κυβερνήσει για μια ακόμη τετραετία, πρέπει η μεγάλη προίκα του πρωθυπουργού να μετακινηθεί και στη Νέα Δημοκρατία.
Γιάννης Πολίτης/ Action24Press
Όσοι αποκαλούν την πολιτική υψηλοτέρα των Τεχνών έχουν δίκιο. Διαθέτει μαγικά κουμπιά που αλλάζουν το τοπίο μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα με απρόσμενες ανατροπές. Άλλοτε για καλό και άλλοτε για κακό.
Δείτε τι συνέβη τώρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η ενεργειακή κρίση, που προκάλεσε γενικευμένη ακρίβεια, κλυδωνίζει το κυβερνητικό σκάφος. Εδώ και δύο μήνες βλέπουμε δημοσκοπήσεις που μειώνουν την ψαλίδα της διαφοράς των δύο μεγάλων κομμάτων κάτω από 10 μονάδες. Η πρόβλεψη για την πορεία της ΝΔ ήταν δυσοίωνη εκ των πραγμάτων.
Όλοι ξέρουν ότι ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος. Όλοι καταλαβαίνουν ότι την ακρίβεια στον μπακάλη δεν την προκαλεί ο Άδωνις. Όλοι γνωρίζουν ότι η αγορά είναι γεμάτη καπάτσους που εκμεταλλεύονται την συγκυρία και «ανεβάζουν στον Θεό» τιμές προϊόντων που είχαν στις αποθήκες τους πριν την κρίση, άρα τα είχαν αγοράσει φθηνά. Όμως, όταν ο μισθός και η σύνταξη δεν σου φτάνουν να περάσεις τον μήνα, στρέφεσαι εναντίον εκείνου που κυβερνά. Γιατί από αυτόν περιμένεις να σου δώσει την λύση.
Έτσι, λοιπόν, ενώ όλοι ανέμεναν ότι κάθε νέα δημοσκόπηση θα είναι και χειρότερη για την κυβέρνηση, ξαφνικά μπαίνει ένα φρένο στην κατηφόρα. Δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει, όμως τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ ότι πριν από δεκαπέντε μέρες.
Ξέρουμε όλοι ότι το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ότι το ταξίδι στην Αμερική απογείωσε την μετοχή του. Είναι μικροψυχία εάν δεν του πιστώσει ο καθένας από εμάς ότι εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Κογκρέσο, μέσα στην καρδιά του δυτικού κόσμου, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είπε αυτά που θέλαμε όλοι να ακούσουμε. Με ψυχραιμία, αυτοπεποίθηση, συγκροτημένο λόγο και άψογα αγγλικά, γιατί και αυτό έχει την σημασία του. Δεν είναι υποχρεωτικό ο πρωθυπουργός μιας χώρας να μιλάει τέλεια ξένες γλώσσες. Μπορεί να χρησιμοποιεί μεταφραστή. Όταν, όμως, διαθέτει και αυτό το όπλο στην φαρέτρα του, η εικόνα του γίνεται διεθνής. Συσπείρωσε γύρω του το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού, όλη την κεντροδεξιά και σχεδόν όλη την κεντροαριστερά. Είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην παράταξή του και αυτό δεν χωράει αμφισβήτηση. Μέχρι και τις εκλογές κανείς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει όσα λέει και κάνει. Δελφίνοι δεν υπάρχουν. Και όποιος έχει φιλοδοξίες να ηγηθεί στο μέλλον, δεν τολμάει να τις ψελλίσει. Τις παίρνει το βράδυ στο μαξιλάρι του. Εδώ τώρα έχουμε μια δυσαρμονία. Το 40% των πολιτών θεωρεί ότι είναι ο καλύτερος για πρωθυπουργός, ενώ τον Αλέξη Τσίπρα επιλέγει για αυτόν τον ρόλο το 26%. Η αποδοχή της Νέας Δημοκρατίας, όμως, είναι σχεδόν 7 μονάδες μικρότερη από εκείνη του πρωθυπουργού. Δηλαδή βρίσκεται στο 33%. Αυτό το ποσοστό είναι μακριά από την αυτοδυναμία.
Για να φτάσει το κυβερνών κόμμα να κόψει το νήμα στην κάλπη και να κυβερνήσει για μια ακόμη τετραετία, πρέπει η μεγάλη προίκα του πρωθυπουργού να μετακινηθεί και στο κόμμα. Τί σημαίνει αυτό; Όταν θα τεθεί στις δεύτερες εκλογές με την απλή αναλογική το δίλημμα Μητσοτάκης ή Τσίπρας, τότε οι πολίτες θα πρέπει να ξεχάσουν πίκρες και δυσαρέσκειες με την Νέα Δημοκρατία και να επιλέξουν όχι το κόμμα αλλά το πρόσωπο που θα κρατήσει το τιμόνι της χώρας στα επόμενα δύσκολα χρόνια. Αυτό θα είναι το στοίχημα την επόμενη περίοδο. Γι’ αυτό θα δείτε, όσο οδεύουμε προς τις εκλογές, όλη η καμπάνια της ΝΔ να στήνεται πάνω στον πρωθυπουργό για να καταδεικνύει την υπεροχή του έναντι του Αλέξη Τσίπρα.
Η στρατηγική αυτή είναι μονόδρομος, καθώς οι ελπίδες για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ σταδιακά αποδεικνύονται φρούδες. Το τρίτο κόμμα του πολιτικού τόξου στο συνέδριό του το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κατέδειξε με εμφατικό τρόπο ότι αυτό που λέει για αυτόνομη πορεία το εννοεί και θα δώσει την μάχη να πλησιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει ισχυρός πολιτικός πόλος. Η παρουσία όλων των πρώην αρχηγών στο πλευρό του Νίκου Ανδρουλάκη κάνουν ξεκάθαρη την επιλογή του τουλάχιστον αυτή την ώρα.
Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι στιγμής δεν καρπώνεται σχεδόν τίποτε από την οικονομική κρίση, ο μόνος αντίπαλος που έχει η Νέα Δημοκρατία είναι ο εαυτός της. Εάν καταφέρει με έξυπνες παρεμβάσεις να περιορίσει την ακρίβεια και να «πετάξει» εκτός Βουλής μικρά κόμματα, τότε μπορεί να κερδίσει την αυτοδυναμία ακόμα και με 37%. Και να πω κάτι κυνικό. Αυτό είναι αποτέλεσμα που θα διευκολύνει όλους καθώς κανείς δεν επιθυμεί στ’ αλήθεια να συγκυβερνήσει με κανέναν.
