Δολοφονίες, βασανισμοί και τρομακτικές ιστορίες. Πριν από κάποια χρόνια αυτές οι 10 φυλακές ήταν από τα ελάχιστα μέρη του κόσμου που κάποιος ταξιδιώτης δεν θα ήθελε να επισκεφθεί. Πλέον πολλές από αυτές τις «βάρβαρες» φυλακές έχουν κλείσει και λειτουργούν ως μουσεία.
Πίσω από τα κάγκελα των συγκεκριμένων φυλακών έχουν βρεθεί σκληροί εγκληματίες και πολιτικοί κρατούμενοι, ενώ κάποιες από τις φυλακές έχουν λειτουργήσει και ως κινηματογραφικά σετ για μεγάλες παραγωγές του Χόλιγουντ.
1. Ohio State Refarmatory
Μία από τις πιο γνωστές φυλακές στον κόσμο, η Ohio State Reformatory μετατράπηκε στο «σπίτι» των Τιμ Ρομπινς και Μόργκαν Φρίμαν στην ταινία «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουρθ».
Η συγκεκριμένη φυλακή αρχικά θεωρείτο μία από τις πιο «ανθρώπινες», ενώ ο σχεδιασμός της θεωρητικά υποστήριζε «την αναγέννηση των πνευματικών ζωών των κρατουμένων… μακριά από τον πρότερο αμαρτωλό τρόπο ζωής τους». Δεν άργησε όμως να μετατραπεί σε μία από τις πιο σκληρές αμερικανικές φυλακές. «Σκληρή», «απάνθρωπη» και «απαράδεκτη» είναι λίγοι από τους χαρακτηρισμούς που έχουν αποδοθεί στη συγκεκριμένη φυλακή.
Η Ohio State Refarmatory έκλεισε το 1990 και πλέον λειτουργεί ως μουσείο, στο οποίο υπάρχει και ειδικό Hollywood Tour, όπου οι επισκέπτες μπορούν να ανακαλύψουν όλα τα σημεία που πρωταγωνίστησαν στην τεράστια κινηματογραφική επιτυχία «Τελευταία Εξοδος: Ρίτα Χέιγουρθ». Ένα από αυτά είναι και το τούνελ που χρησιμοποιούν οι Ρόμπινς και Φρίμαν για να δραπετεύσουν.
2. Το Νησί του Διαβόλου
Το Νησί του Διαβόλου στη Γαλλική Γουϊάνα ήταν μία από τις πιο σκληρές και τρομακτικές φυλακές στην ιστορία τις ανθρωπότητας. Η κυβέρνηση του αυτοκράτορα Ναπολέων Γ’ έχτισε τη φυλακή στο νησί το 1852 και γρήγορα μετατράπηκε στον φόβο και τρόμο κάθε αντιφρονούντα.
Η φυλακή αρχικά σχεδιάστηκε ως χώρος εξορίας πολιτικών κρατουμένων, αλλά στην πορεία μεταφέρθηκαν εκεί κλέφτες και δολοφόνοι. Περίπου 80 χιλιάδες από τους χειρότερους Γάλλους εγκληματίες, μεταφέρθηκαν εκεί μέσω Μασσαλίας, σε ένα ταξίδι που διαρκούσε 15 μέρες. Η πείνα, οι αρρώστιες και οι γενικότερα απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, οδηγούσαν στον θάνατο τους περισσότερους κρατούμενους, ενώ και όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν απαγορευόταν να γυρίσουν στη Γαλλία και έπρεπε αναγκαστικά να συνεχίσουν τη ζωή τους στο νησί.
Η Γαλλία σταμάτησε να στέλνει κρατούμενους στο Νησί του Διαβόλου το 1938, ενώ το 1953 έκλεισε οριστικά.
Το Νησί του Διαβόλου παραμένει κλειστό για τους επισκέπτες, αλλά όσοι επιθυμούν μπορούν να δουν τα κτίρια από μακριά μέσα από τις θαλάσσιες ξεναγήσεις που πραγματοποιούνται γύρω από το νησί.
3. Chateau d’If
To Chateau d’If βρίσκεται σε ένα μικρό νησί έκτασης τριών εκταρίων στον κόλπο της Μασσαλίας και είναι μία από τις πιο ιστορικές φυλακές του κόσμου, γνωστή και ως το «Αλκατράζ της Γαλλίας». Το φρούριο χτίστηκε το 1524 με εντολή του Βασιλιά Φραγκίσκου Α΄ και γρήγορα έγινε μία αναπόδραστη φυλακή. Η τοποθεσία της σε συνδυασμό με τα πολύ ισχυρά ρεύματα του κόλπου της Μασσαλίας έκαναν την απόδραση των κρατουμένων αδύνατη.
Εκεί στοιβάζονταν σε απάνθρωπες συνθήκες κυρίως πολιτικοί και θρησκευτικοί κρατούμενοι, αλλά και δολοφόνοι, βιαστές και κλέφτες από όλη τη Γαλλία.
Η έννοια του «σωφρονισμού» ήταν άγνωστη για τη συγκεκριμένη φυλακή και πολλοί κρατούμενοι πέθαιναν από ασιτία, ενώ ήταν αλυσοδεμένοι.
Στην Chateau d’If φημολογείται ότι κρατείτο και ο «Άνθρωπος με τη Σιδερένια Μάσκα», η ταυτότητα του οποίου παραμένει μέχρι σήμερα ένα μυστήριο. Άλλοι λένε ότι επρόκειτο για Ιταλό αριστοκράτη, άλλοι ότι ήταν ο Φιλίπ ο μπάσταρδος αδερφός του Βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ’ ενώ άλλοι πιστεύουν ότι το όνομα του «Σιδηρούν Προσωπείου» ήταν Eustache Dauger. Ωστόσο, καμία από τις παραπάνω θεωρίες δεν έχει αποδειχθεί.
Η φυλακή έγινε ευρέως γνωστή μέσα από το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Αλέξανδρου Δουμά, «Ο Κόμης Μοντεχρήστος». Σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο, φιλοξενώντας χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
4. Αλκατράζ
Προφανώς, η φυλακή του Αλκατράζ δεν θα μπορούσε να λείπει από μία τέτοια λίστα. Το Αλκατράζ ήταν μία ομοσπονδιακή φυλακή υψίστης ασφάλειας στις ΗΠΑ που λειτουργούσε από τον Αύγουστο του 1934 μέχρι τον Μάρτιο του 1963.
Οι πρώτοι 137 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο Αλκατράζ στις 11 Αυγούστου του 1934. Ο πληθυσμός της φυλακής ήταν 260 – 275 κρατούμενοι κατά μέσο όρο και ο κάθε κρατούμενος είχε το δικό του κελί. Οι συνθήκες λέγεται ότι ήταν καλύτερες από άλλες φυλακές, αλλά τα μόνα δικαιώματα των κρατουμένων ήταν το φαγητό, ο ρουχισμός και η υγειονομική φροντίδα. Οτιδήποτε επιπλέον έπρεπε να «κερδηθεί». Στο Αλκατράζ φυλακίστηκαν μερικοί από τους πιο γνωστούς Αμερικανούς εγκληματίες, όπως ο Αλ Καπόνε, Ο Τζορτζ «Machine Gun» Κελί και ο Αλβιν Κάρπις.
Σήμερα το Αλκατράζ είναι δημόσιο μουσείο και ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα του Σαν Φρανσίσκο. Οι επισκέπτες μπορούν να επισκεφθούν το κελί του Αλ Καπόνε και άλλων γνωστών κρατουμένων και να μάθουν τα πάντα για τη σκοτεινή ιστορία της φυλακής μέσα από τις ιστορίες πρώην φυλακισμένων και σωφρονιστικών υπαλλήλων.
5. Hoa Lo
Οι Γάλλοι έχτισαν τη φυλακή του Hoa Lo στο Ανόι μεταξύ 1886 και 1901. Hoa Lo σημαίνει η «Τρύπα του Διαβόλου» και ήταν ένα μέρος απίστευτης βαρβαρότητας. Οι κρατούμενοι ήταν αλυσοδεμένοι και δεν μπορούσαν να περπατήσουν ή να σηκωθούν όρθιοι. Πολλοί εξ αυτών κρατούνταν σε απομόνωση σε μικρά και σκοτεινά κελιά και ήταν θύματα φυσικής και ψυχολογικής βίας από τους φύλακες. Βασανισμοί, ξυλοδαρμοί και απαξίωση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, όπως το φαγητό και ο ύπνος, ήταν η ρουτίνα στη Hoa Lo.
Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό η φυλακή μπορούσε να φιλοξενήσει 450 κρατούμενους, αλλά από τη δεκαετία του 1950 και έπειτα, στη Hoa Lo ζούσαν πάνω από δύο χιλιάδες κρατούμενοι. Η ιστορία της φυλακής χωρίζεται σε τρεις περιόδους. Στην πρώτη, στη διάρκεια της γαλλικής αποικιοκρατίας στο Βιετνάμ, στη Hoa Lo κρατούνταν κυρίως Βιετναμέζοι πολιτικοί αντιφρονούντες. Μετά την ήττα των Γάλλων στη Μάχη του Ντιεν Μπεν Φου και τον διαμελισμό της χώρας σε Νότιο και Βόρειο Βιετνάμ, η Hoa Lo μετατράπηκε σε κέντρο εκπαίδευσης επαναστατών. Υστερα ξέσπασε ο Πόλεμος του Βιετνάμ. Ο πρώτος Αμερικανός κρατούμενος μεταφέρθηκε στη Hoa Lo το 1964 και μέχρι το 1973 πάνω από 600 Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου μεταφέρθηκαν εκεί, μεταξύ των οποίων και ο μετέπειτα Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Μακέιν.
Το μεγαλύτερο μέρος της φυλακής κατεδαφίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και πλέον λειτουργεί ως μουσείο.
6. S-21 (Tuol Sleng)
To 1975, μετά την επικράτηση τους στον εμφύλιο πόλεμο της Καμπότζης οι Ερυθροί Χμερ κατέλαβαν ένα σχολείο στην περιοχή Phnom Penh και το μετέτρεψαν στη φημισμένη Security Prison 21 ή S-21 (γνωστή στα Χμερ ως Tuol Sleng). Η φυλακή προστατευόταν από ηλεκτροφόρους φράχτες, ενώ οι τάξεις του σχολείου μετατράπηκαν σε μικρά κελιά και αίθουσες φριχτών βασανιστηρίων.
Από το 1975 και μέχρι την πτώση του ηγέτη των Ερυθρών Χμερ Πολ Ποτ το 1979, υπολογίζεται ότι πάνω από 17 χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά φυλακίσθηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στην Tuol Sleng. Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, από τις «εκκαθαρίσεις» που έλαβαν χώρα στη φυλακή S-21 μόνο επτά κρατούμενοι επιβίωσαν.
Πλέον η φυλακή έχει μετατραπεί σε μουσείο και οι φωτογραφίες των κρατουμένων κοσμούν τους τοίχους του ως μία σκληρή υπενθύμιση της γενοκτονίας που άλλαξε για πάντα την Καμπότζη.
7. Elmina Castle
Το κάστρο Elmina χτίστηκε από τους Πορτογάλους το 1482 σαν μία εμπορική αποικία στην πρώην Χρυσή Ακτή -σημερινή Γκάνα- και παραμένει το παλαιότερο Ευρωπαϊκό κτίριο νοτίως της ερήμου της Σαχάρας. Το κάστρο έχει μία πολύ σκοτεινή ιστορία. Αρχικά, χρησιμοποιείτο ως ασφαλές καταφύγιο για τα πλοία που ταξίδευαν από την Ευρώπη προς την Αφρική, αλλά και ως φρούριο των μεγάλων αποθεμάτων χρυσού της Χρυσής Ακτής. Το 1637 όμως τα πάντα άλλαξαν.
Τότε οι Ολλανδοί ξεκίνησαν το δουλεμπόριο «ανταλλάσσοντας» αγαθά και ανθρώπους με τη Βραζιλία και τις αποικίες των Πορτογάλων στην Καραϊβική. Υπολογίζεται ότι πάνω από 30 χιλιάδες Αφρικανοί πέρασαν από το κάστρο και δεν επέστρεψαν ποτέ στα σπίτια τους. Χωρίς να γνωρίζουν τι τους περιμένει, κρατούνταν φυλακισμένοι για μήνες σε απάνθρωπες συνθήκες στα μπουντρούμια του κάστρου.
Από εκεί μεταφέρονταν στη Βραζιλία και σε άλλες πορτογαλικές αποικίες στην Καραϊβική. Οι Ολλανδοί συνέχισαν το δουλεμπόριο μέχρι το 1814 και το 1872 το κάστρο πέρασε στον έλεγχο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1957 όπου το νεοσυσταθέν κράτος της Γκάνας απέκτησε τον έλεγχο του κάστρου.
Σήμερα, το Elmina Castle συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και έχει μετατραπεί σε μουσείο.
8. Old Melbourne Gaol
Το επιβλητικό κτίριο του Old Melbourne Gaol χτίστηκε το 1845 και στα 79 χρόνια λειτουργίας του, μερικοί από τους πιο επικίνδυνους εγκληματίες της Αυστραλίας πέρασαν από εκεί -πολλοί εξ αυτών πέθαναν εκεί.
Ο θρυλικός ληστής Νεντ Κέλι, ο οποίος έμενε στο κελί 113, έκτισε την ποινή του εκεί και τελικά εκτελέστηκε διά απαγχονισμού τον Νοέμβριο του 1880. Άλλοι διάσημοι κρατούμενοι της Old Melbourne Gaol ήταν ο σίριαλ κίλερ Φρέντερικ Μπέιλι Ντίμινγκ που σύμφωνα με κάποιους ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης και ο γκάνγκστερ Σκουίζι Τέιλορ.
Συνολικά πάνω από 130 άνθρωποι εκτελέστηκαν στην φυλακή, αριθμός που ακόμα και για τα δεδομένα του 19ου αιώνα είναι υψηλός.
Σήμερα η Old Melbourne Gaol έχει μετατραπεί σε μουσείο, ενώ μέρος των κτιρίων έχουν περάσει στο Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
9. Νήσος Ρόμπεν
Η Νήσος Ρόμπεν, στα ανοικτά του Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική ήταν μία από της πιο σκληρές φυλακές του κόσμου. Εκεί κρατούνταν οι πολιτικοί κρατούμενοι στη διάρκεια του Απαρτχάιντ. Στη Νήσο Ρόμπεν φυλακίσθηκε και ο μετέπειτα πρόεδρος της χώρας Νέλσον Μαντέλα -εκεί γνωστός 466/64 – ο οποίος πέρασε συνολικά 27 χρόνια στη φυλακή, μαζί με πολλούς ακόμη ακτιβιστές κατά του Απαρτχάιντ. Η Νήσος Ρόμπεν σταμάτησε τη λειτουργία της το 1996.
Πλέον λειτουργεί ως μουσείο και οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν και με έναν παλιό κρατούμενο.
10. Ο Πύργος του Λονδίνου
Πριν από αρκετά χρόνια μία απλή αναφορά στον Πύργο του Λονδίνου αρκούσε για να προκαλέσει τον φόβο και τον τρόμο. Πολλοί Άγγλοι μονάρχες μπορεί να αποκαλούσαν τον Πύργο το «σπίτι» τους, αλλά χιλιάδες άλλοι τον ήξεραν σαν ένα μέρος βασανιστηρίων και εκτελέσεων. Εδώ γνώρισαν το τραγικό τους τέλος μεγάλες ιστορικές μορφές του Ηνωμένου Βασίλειο, όπως η Αν Μπολέιν και ο Σερ Τόμας Μόρ.
Σήμερα ο Πύργος του Λονδίνου είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του Ηνωμένου Βασιλείου και πιθανότατα το πιο «στοιχειωμένο» εξ αυτών.
με πληροφορίες από HistoryHit
