Ο Μπουρντέν ήταν πάντα ενεργό μέλος στην εναλλακτική μουσική σκηνή και η μουσική ήταν μία από τις μεγαλύτερες του αγάπες μετά το φαγητό.
O «Τόνι» έγινε συνώνυμος με τη μοναδικότητα, καθώς πάντα ακολουθούσε τον δικό του δρόμο, ανεξαρτήτως των εμποδίων που έμπαιναν στον δρόμο του. Είτε μέσω των πρωτοποριακών συνταγών του, είτε μέσω της αγάπης του στα συνοικιακά μικρά μπαρ ή μέσα από την αγάπη του για το πανκ, ο Αντονι Μπουρντέν ήταν ένα σύμβολο αντικομφορμισμού. Αυτή του η ταυτότητα φαίνεται και στις μουσικές του επιλογές.
Ο Μπουρντέν ήταν γνωστός για την αγάπη του και τη συμμετοχή του στο κίνημα του πανκ στη Νέα Υόρκη, το οποίο συνέπεσε χρονικά με το νέο «γαστρονομικό κύμα» που σάρωσε το «Μεγάλο Μήλο» και ο «Τόνι» ήταν πρωταγωνιστικό μέλος του.
Ο Άντονι έβλεπε πάντα τους σεφ και τους μουσικούς ως δημιουργούς, οι οποίοι άγγιζαν τις πιο «σκοτεινές γωνιές της πόλης» με μία αστείρευτη δίψα για χάος.
Το πανκ είχε κεντρικό ρόλο και στη δουλειά του Μπουρντέν ως ψυχαγωγός. Πολλές φορές οι καλεσμένοι στις εκπομπές τους ήταν ροκ σταρ όπως ο Ίγκι Ποπ, ενώ πολλά ροκ κομμάτια λειτουργούσαν ως «μουσικό χαλί» στις παραγωγές του Αντονι.
Η αλήθεια είναι ότι η μουσική συνόδευε τον Αντονι Μπουρντέν από πολύ μικρή ηλικία. «Ο πατέρας μου δούλευε στην Columbia Records σε πολλές από τις καλύτερες χρονιές για τη μουσική» είχε πει σε συνέντευξή του ο Μπουρντέν. «Αυτό σήμαινε ότι έπαιρνα όλους τους δίσκους της Columbia και της Epic κάθε μήνα. Αντάλλαζα τους δίσκους που δεν μου αρεσαν με άλλους από άλλες εταιρείες».
«Οποιοδήποτε είδος μουσικής και να μου άρεσε οι γονείς μου πίστευαν ότι ήταν καλό», είχε πει ο Μπουρντέν αναφερόμενος στις μουσικές ρίζες των γονιών του. Είχε καταλάβει από μικρός ότι το μουσικό γούστο είναι σημαντικό κομμάτι του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. «Αν πήγαινες στο σχολείο με έναν δίσκο των Cream ή των Yardbirds στα χέρια, έλεγε κάτι».
Το πανκ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της ταυτότητας του Μπουρντέν. «Οι μουσικοί που ξεκίνησαν να παίζουν και να αράζουν στο CBGB ήταν μία σωστή αντίδραση στη γενικότερη αίσθηση απελπισίας, ματαιοδοξίας και αηδίας που απέπνεε η ζωή στη Νέα Υόρκη εκείνης της εποχής», είχε γράψει ο Μπουρντέν.
Αυτό σημαίνει ότι η πανκ μουσική «κυριαρχούσε» στις περισσότερες playlists που έφτιαξε ο Μπουρντέν στη ζωή του. Σε αυτή όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, καθώς για τον Μπουρντέν η κουζίνα δεν είναι ένας χώρος που επιτρέπεται να χαθεί ο έλεγχος.
Τα 25 αγαπημένα του τραγούδια για μαγείρεμα αποδεικνύουν περίτρανα ακριβώς αυτό.
Στη λίστα συμπεριλαμβάνονται μερικοί από τους αγαπημένους καλλιτέχνες του Μπουρντέν όπως οι Έλβις Κοστέλο και Roxy Music, αλλά απουσιάζουν άλλοι όπως οι Ramones και οι Dead Boys.
Αν λοιπόν ετοιμάζετε ένα μικρό γεύμα για τους αγαπημένους σας ή μαγειρεύετε μετά τη δουλειά, αυτή η playlist από τον πλέον ειδικό θα κάνει τη διαδικασία πιο ευχάριστη.
Across 110th Street – Bobby Womack
Pusher Man – Curtis Mayfield
Wedding Dress – Mark Lanegan
Use Me – Bill Withers
Tangled up in Blue – Bob Dylan
Both Ends Burning – Roxy Music
Too Many Creeps – Bush Tetras
You Can’t Put Your Arms Around a Memory – Johnny Thunders
Time Has Come Today – The Chambers Brothers
Hollywood Perfum – Pretenders
Sweet Jane – The Velvet Underground
What? – A Tribe Called Quest
If I Had No Loot – Tony! Toni! Tone!
Anemone – The Brian Jonestown Massacre
Cold Shot – Stevie Ray Vaughan
Family Affair – Sly & The Family Stone
Merry Christmas Mr. Lawrence – Ryuichi Sakamoto
Plundered My Soul – The Rolling Stones
Street Life – Randy Crawford
Pets – Porno for Pyros
Et moi, et moi, et moi – Jacques Dutronc
Main Titles – Mask
You Only Live Twice – John Barry
Riot Act – Elvis Costello & The Attractions
That’s The Way of the World – Earth, Wind & Fire
με πληροφορίες από Far Out
